Aura

•March 16, 2011 • Leave a Comment

There is nothing “paranormal” in the Universe, except our limited understanding of Nature. What we think we “know” on Earth now is just a tiny drop in the Ocean of Knowledge.

In the distant past, people admired things they could not explain and called them “miracles”. Long ago, people were able to see Auras. Advanced spiritual people such as Buddha, and their immediate students were painted with golden haloes around their heads, because some artists could actually see Auras. In Australia remote West Kimberleys you can find prehistoric cave paintings (bottom left), many thousands of years old, depicting people with golden haloes. (photo courtesy G.L.Walsh) Nature gave us ALL we need to see Auras. All is required is the knowledge how to use your senses together with your conscious effort. If you decide not to try, you will NEVER see the Aura. On the other hand, when you SEE something for yourself, no longer will you need to rely on believing someone. You will KNOW. And you can use your knowledge to learn more.

Many great people in the past complained that “we have eyes and we do not see”. Further in this document you will discover what they meant.

ANYONE can see auras to some degree. Rather than create an aura of mystery around my newly acquired skill, my approach is to show everyone what their eyes are capable of. When nearly everyone (including children) sees a similar thing, I consider this a part of our Nature and I say that it deserves our attention.

What is the Aura ?
Everything in the Universe seems to be just a vibration. Every atom, every part of an atom, every electron, every elementary “particle”, even our thoughts and consciousness are just vibrations. Hence, we may define the Aura as a electro-photonic vibration response of an object to some external excitation (such as an ambient light for example). This definition is sufficient for the purpose of reading Auras, providing that we can train ourselves to see the Aura vibration.

The most important property of the Aura seems to be the fact that it contains INFORMATION about the object.

Aura around living (conscious) objects (people, plants …) changes with time, sometimes very quickly. Aura around non-living object (stones, crystals, water…) is essentially fixed, but can be changed by our conscious intent. Above facts have been observed by scientists in Russia, who have been using Kirlian effect to study Auras for the last 50 years.

The Aura around humans is partly composed from EM (electromagnetic) radiation, spanning from microwave, infrared (IR) to UV light. The low frequency microwave and infrared part of the spectrum (body heat) seems to be related to the low levels of the functioning of our body (DNA structure, metabolism, circulation etc.) whereas high frequency (UV part) is more related to our conscious activity such as thinking, creativity, intentions, sense of humor and emotions. Russian scientists, who seem to be about 3 decades ahead of everyone else in Aura research, make experiments suggesting that our DNA can be altered, by influencing its microwave Aura. The high frequency UV part is very important and most interesting but largely unexplored. And this part can be seen with naked eyes.

Why do we need to see auras ?
Colors and intensity of the aura, especially around and above the head have VERY special meanings. Watching someone’s aura you can actually see the other person’s thoughts before you hear them expressed verbally. If they do not agree with what this person is saying, you effectively see a lie every time. No one can lie in front of you undetected. We cannot fake the Aura. It shows our True Nature and intentions for everyone to see.

Also, aura is our spiritual signature. When you see a person with a bright, clean aura, you can be SURE that such person is good and spiritually advanced, even if he/she is modest and not aware of it. When you see a person with a gray or dark aura, you may be almost SURE, that such person has unclear intentions, regardless how impressive, eloquent, educated, “good looking” or “well dressed” he/she seems to appear.

It is ESPECIALLY important to check the aura of any religious leader, “spiritual teacher”, “master” or a “guru”. Such a person should have a clearly defined yellow-golden halo around the head. If he/she does not have it, you are MUCH better on your own.

Joining a sect or a religion that is led by incompetent people without good Auras is very dangerous for your consciousness. Where is the danger ? When the time comes to really use the information stored in your consciousness from this lifetime, there may be almost nothing useful there, if you focus your life on following rituals and the flock of other people. In such case it is necessary to re-learn everything from the beginning. Most sect, religion and political leaders have only two things in mind: money and power to control people. And you can SEE it in their Aura for yourself. Imagine changes on Earth if many people can see Auras of their leaders and start choosing them on the basis of their Auras.

By reading Aura it seems possible to diagnose malfunctions in the body (diseases) long before physical symptoms become evident. By consciously controlling your Aura you can actually heal yourself.

However, healing of the physical body is nothing in comparison to what seeing and reading auras can do for our consciousness, spiritual development and our awareness of Nature.

Everyone has an Aura. But most people on Earth have VERY WEAK and dull Auras. This seems to be a direct consequence of their life long materialistic attitude negating and suppressing the development of consciousness, cultivating fear, envy, jealousy and other similar emotions. Such attitude suppresses their True Nature, and their Auras seem to become suppressed too.

When you learn to see Auras, be prepared for a REALLY HARD question: “Can you tell me what my Aura is ?” and the situation when you don’t see any Aura or you see something you don’t want to talk about. One of the best answers I found is “why don’t you learn to see it for yourself ? “. And this is one of the main reasons why I teach people to see auras.

When people realize that their Aura is on display and many people are able to see it, they will watch what they think. And they will try to see and improve their own Aura. In the process they will become better and wiser, being able to recognize intentions of other people. Surely, the entire world will become much better if all people can see and read Auras.

Children and the Aura:
Very young children (up to 5 years of age) see auras naturally. Infants frequently look ABOVE a person in front of them. When they don’t like the color of the aura above the head, or if this color is much different from their parent’s aura, they cry, no matter how much smiling the person does.

Children have much cleaner and stronger auras than most of adults, who are usually completely enslaved by the materialistic world and suppress their Nature by following superficial examples. When I taught my 12 year old son to see his own Aura, he told me that when he was little he was able to see Auras most of the time. But no one paid any attention, so he thought that it was not important and maybe there was something wrong with his eyesight. This is a typical scenario. In my opinion children should learn to see and read Auras in a primary school, so they never lose this natural ability

.

Our Eyes
With our eyes we can sense (perceive) a very narrow range of vibration frequencies of ElectroMagnetic (EM) vibration corresponding to wavelengths from 0.3 to 0.7 micrometers – from purple to red. A mix of the vibration frequencies in the above range we perceive with our eyes as color. We can measure this mix precisely by recording a spectrum of light, but only using special instruments, called spectrophotometers.

Colors perceived by our eyes are only our partial perception of MUCH more complex reality : complex vibration of light (and other vibrations as well). To explain the above statement, we would need to define the spectrum and explain how we perceive color with our eyes.

How to see Aura: developing auric sight
In an effort to see the Aura we need to:

  • Increase the sensitivity of our eyes AND
  • Extend the range of perceived vibration beyond the visible light.

It seems that we can accomplish the above by:

  • Using and training our peripheral vision
  • Increasing exposure
  • Enhance visual sensation processing in the brain – enhance the communication between left and right hemispheres of the brain

Peripheral vision
Why should we use our peripheral vision? Our retina (the focal plane of the eye containing photosensitive cells) is less damaged there than in the central part. The central part of retina is constantly in use, and over the years suffers accumulated damage from excessive and/or artificial illumination (TV, computers, artificial light etc…). Also we have trained the central vision to be used in certain ways over the years.

Young children see auras much easier, because their central vision is not yet damaged. Once they go to school they are told to use their vision in a certain way, and gradually they lose their natural auric sight.

Increasing exposure
When we want to do a photo of a dark scene, we need to increase the time of exposure of the film. We can accomplish this for our eyes by concentrating exactly on ONE spot for a while (30-60 seconds).

When our eyes are moving, or a scene moves in front of our eyes, images are averaged by our eye. (25 TV frames per second seems a fluent motion). When we concentrate on one spot, we increase our sensitivity because we average the incoming light, cumulating its effect.

Our photosensitive cells (Red Green and Blue) operate as vibration sensors, much like 3 radio receivers tuned to 3 “colors” RGB. When you need to achieve a large vibration of , say, a swing – you can accomplish it using a very weak excitation force, but persist with it. Concentrating with your eyes on one spot you achieve a very similar effect: with a very small stimulation you can gradually swing your photo sensitive cells into large vibration, and this results in a visual sensation perceived by the brain.

Concentration exercise 1
Place the picture in Fig 1 about 1.5 m in front of you. Look exactly at the black spot for 30 seconds or so and observe colored dots with your peripheral vision. Resist temptation to look anywhere else but the black spot.


Fig 1. Image for concentration exercise


Note that colored areas seem to be surrounded by the “Aura” of a different color. When peripheral sensors are stimulated for some time, we have color sensations, much different than when we use the central vision. The longer you concentrate, the brighter is the “Aura” around colored areas, because your sensitivity increases. Yesterday you could look at this picture for hours and never see anything. Concentration at ONE spot for long enough is the key. Rather than the true Aura, this exercise demonstrates the principle of how to look to see human Auras by making you aware of certain specific capabilities of your eyesight and your perception.

Concentration exercise 2
This exercise aims to stimulate the communication between both hemispheres of the brain, thereby increasing the “processing power” needed to see Auras. Place the picture in Fig 2 about 1 meter in front of you. Stretch your hand forward so that one of your fingers is between and underneath circles.

Change focus on the tip of your finger and overlook the circles. You should see 4 circles. Then aim to overlap the middle two to see ONE CIRCLE WITH A WHITE CROSS on top of your finger, in the middle between the two. Seeing the cross is the evidence, that the left hemisphere of the brain (connected to the right eye) is communicating with the right hemisphere (connected to the left eye).

Top of Form

Bottom of Form

This exercise turns out to be extremely beneficial: 5 minutes of it seems to double the size of the electro-photonic aura as recorded by bioelectrography.

The cross will initially float and seem unstable. Experiment with the distance from your finger to your eyes to achieve a perfect cross. You gain a significant benefit after 3-5 minutes of maintaining a perfectly balanced cross, preferably without blinking, but a magic duration seems to be 45 minutes of concentration at the time, which is said to make a REAL difference to your mental and auric abilities.

In my experience it is best to start with a minute or two and gradually increase the time every week. Short and intensive concentration seems to be better than a longer one, interrupted by the lack of skill.

Gradually, with practice you should be able to achieve and maintain the cross without the finger. While maintaining the cross try to become aware of the other 2 circles as well as everything around using your peripheral vision. You should see Auric colors around the colored circles above with your peripheral vision. When you can analyze surroundings using your peripheral vision, without loosing the cross (and the concentration), you are ready to see and read auras.

Advanced levels of concentration :
One diameter in the cross seems usually “in front” of the other. This means, that one of your brain hemispheres seems to dominate the other. Males usually see the horizontal diameter above (left hemisphere dominates) females usually see the vertical diameter above (right hemisphere dominates).

Try to get the “hidden” diameter in front as much as possible, by concentrating, on demand. The final level of concentration is to achieve and maintain a perfectly balanced cross with all four arms of similar intensity, thereby achieving a perfect balance both hemispheres. Many people experience amazing effects here. Firstly, concentration gets much deeper. Secondly, after 2-3 minutes you seem like loosing sight, with bright background becoming dark purple or pink. Your sensitivity and awareness greatly increase.

Several people reported that wearing the Chakra Shirt significantly enhances such concentration, and my personal experience confirms this.

Colors and Auric Pairs

In concentration exercises 1 and 2 we noticed that real colors are surrounded with Auras of different colors. These auric colors are not random. Following is a list of Auric Pairs of colors for all clean colors of the rainbow (monochromatic colors).

red gives turquoise aura, turquoise gives red aura
orange gives blue aura, blue gives orange aura
yellow gives violet aura, violet gives yellow aura
green gives pink aura, pink gives green aura

The above table applies also to intermediate colors, for example yellow-green color gives a pink-violet aura. Note, that above Auric pairs are DIFFERENT than complementary color pairs, “color wheels” and “color spaces” promoted by the science and art on Earth. Every child can confirm that auric pairs listed above are true.

Seeing the Aura

This exercise is designed to see Aura for the first time and/or practice seeing Auras. Choosing good conditions is important: not only you see the Aura better, but also to gain a confidence about what you see.

1. Situate the person in front of a very softly illuminated PLAIN WHITE background. A color background will change Aura colors, so you need additional knowledge about combining colors. Some combinations of background and Aura colors may cause misinterpretation problems.

2. Choose ONE SPOT to look at. The middle of the forehead is VERY GOOD. This is a location of so called Brow Chakra or the Third Eye. In some cultures (India) they put a mark on a forehead. Such a mark in ancient times could mean the invitation to look and see the Aura.

3. Look at this spot for 30 to 60 seconds or longer

4. After 30 seconds analyze surroundings with your peripheral vision, while still looking at the same spot. Continuing the concentration is most important. Resist temptation to look around. You should see that the background nearby the person is brighter and has a DIFFERENT color than the background further away. This is your own perception of the Aura. The longer you concentrate, the better you will see it. Remember, concentration on one spot increases your sensitivity by accumulating the effect of the Aura vibration reaching your eyes.

Taking a SNAPSHOT of an Aura.

After concentrating long enough to see the aura, close your eyes. For a second or two you will see the Aura ONLY. Be prepared. You have only one second or two until your photosensitive cells will stop vibrating and sending visual sensations to the brain. And if you miss is, you have to start concentrating again. Try to experiment how fast or slow you should close your eyes.

Observing auras of other people

The best is to look directly at someone’s brow chakra (third eye or wisdom eye, which is located @1.5 cm above the nose, between eyes) and aim to achieve the state of mind similar to the concentration technique described above for at least 30-60 seconds. I have tried also looking at throat and heart chakras with similar results. However, if you concentrate on someone’s chest it looks so unusual that the person concerned is usually very uneasy about it. When you look into someone’s brow chakra you can actually continue conversation.

Again, VERY softly illuminated background, with no shadows is best. With practice, any uniformly illuminated background (such as a blue sky for example) will suffice.

How to see your own Aura

Stand about 1.5 m in front of a good size mirror. In the beginning it is best if the background behind you is plain white and there are no shadows. Illumination should be VERY soft and uniform not bright. Follow instructions above for seeing Auras.

PRACTICE for at least 10-15 minutes each day to increase your sensitivity and develop Auric sight. Remember that practice is required to develop Auric sight.

Auric sight and after-images

One of the most frequently asked questions during my workshops is: “Tom, are my eyes playing tricks on me ?” The answer is no, you have just learnt to pay attention to what your eyes are capable of. Light sensors in our eyes (Red Green and Blue) are vibration sensors which are highly non-linear and they have memory. The consequence of memory is that they can oscillate for up to several seconds after the visual stimulation has been discontinued.

This memory of visual stimulation is frequently perceived as afterimage. Afterimages have a precisely the same shape as original images. Afterimage of an object surrounded by its Aura is larger than the original image. The increase in such afterimage is due to the vibration of an Aura and actually represents a “snapshot” of an Aura. It is therefore essential to focus at one spot when watching the Aura and resist temptation to change the point of focus, otherwise an image of the Aura may become confused with the afterimage of an object.

Meaning of Aura and its colors

The Aura is a reflection of our True Nature at any given moment. At this point it is perhaps necessary to explain what do I mean by “True Nature” and why some effort is necessary to “discover” it. Our society seems to emphasize symbols, stereotypes, habits, manners, superficial behavior, pretending, following others and submitting free will to some “leaders”. Our “education” seems to be based on views and expectations of people who try to control the flock.

Our True Nature is what is left when we recognize and discard all our habits, stereotypes, manners, and pretending, superficial behavior and become fully conscious, truly natural and spontaneous. Note that some people are so attached to their manners and habits that it is very hard, if not impossible, to discover who they really are. The only way to get an instant insight into their personality seems to be by watching their Aura, because the Aura shows their True Nature, behind any facade of superficial behavior.

In general, the more colorful, cleaner and brighter the Aura, the better and more spiritually advanced is the person. Also, the more uniform the energy distribution in the Aura, the healthier and more balanced the person is.

Distribution of the energy in the Aura seems to have the potential of a powerful medical diagnostic tool, but usually requires using a complex equipment. The scope of this article is to concentrate on what we can easily see with our eyes.

Our Aura surrounds the entire body, but the interpretation of colors below relates to the Aura around the head only. Meaning of colors around the head presented below suggested in the literature has been confirmed by the author. When you learn to see Aura well, you can verify it for yourself, by concentrating on certain thoughts while watching your Aura, or telling people what their thoughts are when you see their Auras.

Usually, people have one or two dominating colors (strong points) in their Aura. These colors (or their Auric pairs) will be most likely their favorite colors.

In addition to dominant colors, the Aura reflects thoughts, feelings and desires, which appear like “flashes”, “clouds” or “flames”, usually further away from the head. For example a flash of orange in the Aura indicates a thought or desire to exercise power and control. Orange as a dominant color is a sign of power and general ability to control people. Quickly changing “flashes” indicate quickly changing thoughts.

Meaning of Clean Colors of the Aura
(colors of the rainbow, bright, shiny, monochromatic colors):

Purple: indicates spiritual thoughts. Purple is never a strong point in the Aura. It appears only as temporary “clouds” and “flames”, indicating truly spiritual thoughts.

Blue: Balanced existence, sustaining life, eased nerve system, transmitting forces and energy. People with blue strong point in their Aura are relaxed, balanced and feel ready to live in a cave and survive. They are born survivors. Blue thought is a thought about relaxing the nerve system to achieve the balance of the mind or a thought about surviving. Electric blue can override any other color in the Aura, when the person is receiving and/or transmitting information in a telepathic communication. For example Michel Desmarquet, author of “Thiaoouba Prophecy“, frequently glows with the electric blue during his lectures, especially when he answers questions from the public.

Turquoise: indicates dynamic quality of being, highly energized personality, capable of projection, influencing other people. People with turquoise strong point in their Aura can do many things simultaneously and are good organizers. They feel bored when forced to concentrate on one thing. People love bosses with turquoise Auras, because such bosses explain their goals and influence their team rather than demand executing their commands. Turquoise thought is a thought about organizing and influencing others.

Green: restful, modifying energy, natural healing ability. All natural healers should have it. People with a green strong point in their Auras are natural healers. The stronger the green Aura, the better the healer. They also love gardening and usually have a “green hand” – anything grows for them. Being in a presence of a person with a strong and green Aura is a very peaceful and restful experience. Green thought indicates a restful state and healing.

Yellow: joy, freedom, non-attachment, freeing or releasing vital forces. People who glow yellow are full of inner joy, very generous and not attached to anything. Yellow halo around the head: high spiritual development. A signature of a spiritual teacher. Do not accept spiritual teachings from anyone who does not have such a yellow halo. Buddha and Christ had yellow halos extending to their arms. Today it is rare on Earth to find a person with a halo larger than 1 inch. Yellow halo appears as a result of a highly active brow chakra (which can be seen glowing with violet by many people at my workshops). Highly spiritual people stimulate the brow chakra continuously for many years, because they always have intensive spiritual thoughts in their minds. When this chakra is observed when highly active, a yellow (Auric pair) halo appears around it, surrounding the entire head. Yellow thought indicates a moment of joy and contentment.

Orange: uplifting and absorbing. Inspiring. A sign of power. Ability and/or desire to control people. When orange becomes a strong point, it usually contributes to a yellow halo, which then becomes gold, indicating not only a spiritual teacher, but a powerful spiritual teacher, someone capable of demonstrating his/her unique abilities. Orange thought is a thought about exercising power or a desire to control people.

Red: materialistic thoughts, thoughts about the physical body. Predominantly red Aura indicates materialistically oriented person.

Pink (=purple+red): love (in a spiritual sense). To obtain a clean pink, you need to mix the purple (the highest frequency we perceive) with red (the lowest frequency). Pink Aura indicates that the person achieved a perfect balance between spiritual awareness and the material existence. The most advanced people have not only a yellow halo around the head (a permanent strong point in the Aura) but also a large pink Aura extending further away. The pink color in the Aura is quite rare on Earth and appears only as a temporary thought, never as a strong point in the Aura.

Meaning of Dirty colors:
(colors appearing darker than background more like a smoke than a glow)

Brown: unsettling, distracting, materialistic, negating spirituality.

Gray: dark thoughts, depressing thoughts, unclear intentions, presence of a dark side of personality.

Sulfur (color of a mustard): pain or lack of ease, anger

White: serious disease, artificial stimulation (drugs). Why does the white color in the Aura indicate problems? White color is like a noise, rather than a set of harmonious tones (monochromatic colors). It is impossible to “tune” the noise to an orchestra playing harmonious music, hence the white Aura indicates a lack of harmony in the body and mind. Nature, which we are a part of, is harmonious. This harmony comes in discrete vibration “tones” or harmonics, partially described by the modern quantum physics.
Several hours before the death, the Aura becomes white, and greatly increases in intensity. For this reason in most cultures “death” is depicted in WHITE (not black), because in the past, people could actually see a white Aura before death. It seems that our ancestors knew much more than we are prepared to admit.

Matching your aura with environment

When we match vibrational frequencies (spectra) of what we wear with these emitted naturally by our body and mind we seem to create conditions to experience a state of harmony which is quite unique. The effect can be compared to “tuning” of a musical instrument. Without tuning, all you can make with the instrument is noise, rather than a harmonious music. Essentially there are 3 techniques for matching you Aura with surroundings:

  1. Matching your strong point. When we learn what are “strong points” (dominant colors) in our own Aura we can attempt to match our surroundings or clothes with our Aura. Re-decorating our home to achieve a better match will result in a positive stimulation of our psyche and will help to promote our well being in many aspects. According to what Nature does to stimulate us, we should use Auric color pairs aiming for such a match. For example if your Aura is predominantly green, you should use green as well as a light pink in your decorations or apparels.
  2. Match our surroundings to the frequencies of thoughts. Frequencies of thoughts were described in the Section dealing with meaning of colors in the Aura. For example, if you think about relaxing your mind (a blue thought) blue surroundings will amplify your thought. Note, that when you come out of the house in the morning and the sky is perfectly blue – you feel relaxed before you have the time to think about anything else. This is because any thought in the direction of relaxing the mind is assisted by blue vibration of the sky. When the sky is gray, you have depressing thoughts before you notice it. Note that blue jeans fashion is very popular, because it assists us in achieving a relaxed mind. Trying to promote brown jeans may prove quite useless.
  3. Match the frequency distribution along the body. This seems to be the Ultimate Natural stimulation, but requires specially designed clothes such as the Chakra Shirt. Results seem to be quite similar to the action of the acupuncture, but instead of needles a set of 16 key colors is used. Some spectacular improvements in people’s bio-energy field (Aura) have been observed within minutes of putting it on.
In any case, use of clean, near monochromatic (rainbow) colors seems essential. They can be subtle and delicate, but they should contain a distinctly clean “rainbow” harmonics of vibration. 

Left: Improvement to human bioenergy field after a few minutes of

 

bioresonant color stimulation. Composite reconstruction of human bioenergy field using the method of Korotkov. 

Suppressing the Aura

Things which seem to reduce, muffle or distort your bio-energy (Aura) are:

 

  • FEAR, stress, anxiety, hatred, envy, jealousy or any other negative thought or feeling
  • Physical crisis in your body – disease, artificial stimulation (drugs) etc.. These can show a temporary increase in the aura size – this effect is similar to the effect of your body raising the temperature during sickness. You need to learn to READ the Aura to diagnose such a crisis. Most likely such increased Aura will be white.
  • Clothes and the environment clashing with your Aura. Dull colored clothes absorb your bio-energy rather than harmoniously enhancing it. It is interesting to note that males on Earth die much earlier than females, regardless of their cultural and ethnic background, diet etc. In my opinion it is related to the fact that males dress in black or gray colors for the most of their lives and rarely use colors. Females use much more colors in their garments and change them frequently. Interestingly, many male birds in Nature are much brighter colored than females. And THEY live longer. Nature always gives us a hint. All we need to do is observe it and adopt ideas from it. An immediate effect of wearing gray, black or brown clothes seems that that they make you tired quicker. Have you noticed that young people today look MUCH OLDER than they should?

Isn’t it logical that we should avoid all of the above if possible? “Cultivating” any of the above for prolonged time can have a permanent effect on your psyche and your Aura.

Dionysian

•March 15, 2011 • Leave a Comment

Dionysus

Dionysus

Dionysian is a philosophical and literary concept, or dichotomy, based on certain features of ancient Greek mythology. Several Western philosophical and literary figures have invoked this dichotomy in critical and creative works, including Plutarch, Friedrich Nietzsche, Carl Jung, Franz Kafka, Robert A. Heinlein, Ruth Benedict, Thomas Mann, Hermann Hesse, singers Jim Morrison and Iggy Pop, literary critic G. Wilson Knight, Ayn Rand, Stephen King, Michael Pollan, Diane Wakoski, Umberto Eco and cultural critic Camille Paglia.

In Greek mythology, Apollo and Dionysus are both sons of Zeus. Apollo is the god of the Sun, dreams, reason, and plastic visual arts while Dionysus is the god of wine, music, ecstasy, and intoxication. In the modern literary usage of the concept, the contrast between Apollo and Dionysus symbolizes principles of collectivism versus individualism, light versus darkness, or civilization versus primitivism. The ancient Greeks did not consider the two gods to be opposites or rivals. However, Parnassus, the mythical home of poetry and all art, was strongly associated with each of the two gods in separate legends.

German philosophy

Although the use of the concepts of Apollonian and Dionysian is famously related to Nietzsche‘s The Birth of Tragedy, the terms were used before him in Prussia.[1] The poet Hölderlin used it, while Winckelmann talked of Bacchus, the god of wine.

Nietzsche’s usage

Nietzsche’s aesthetic usage of the concepts, which was later developed philosophically, was first developed in his book The Birth of Tragedy, which he published in 1872. His major premise here was that the fusion of Dionysian and Apollonian “Kunsttrieben” (“artistic impulses”) forms dramatic arts, or tragedies. He goes on to argue that that has not been achieved since the ancient Greek tragedians. Nietzsche is adamant that the works of above all Aeschylus, and also Sophocles, represent the apex of artistic creation, the true realization of tragedy; it is with Euripides, he states, that tragedy begins its “Untergang” (literally “going under”, meaning decline, deterioration, downfall, death, etc.). Nietzsche objects to Euripides’ use of Socratic rationalism in his tragedies, claiming that the infusion of ethics and reason robs tragedy of its foundation, namely the fragile balance of the Dionysian and Apollonian.

The relationship between the Apollonian and Dionysian juxtapositions is apparent, Nietzsche claimed in The Birth of Tragedy, in the interplay of Greek Tragedy: the tragic hero of the drama, the main protagonist, struggles to make order (in the Apollonian sense) of his unjust and chaotic (Dionysian) Fate, though he dies unfulfilled in the end. For the audience of such a drama, Nietzsche claimed, this tragedy allows us to sense an underlying essence, what he called the “Primordial Unity”, which revives our Dionysian nature – which is almost indescribably pleasurable. Though he later dropped this concept saying it was “…burdened with all the errors of youth” (Attempt at Self Criticism, §2), the overarching theme was a sort of metaphysical solace or connection to the heart of creation, so to speak.

Different from Kant’s idea of the sublime, the Dionysian is all-inclusive rather than alienating to the viewer as a sublimating experience. The sublime needs critical distance, whereas the Dionysian demands a closeness of experience. According to Nietzsche, the critical distance, which separates man from his closest emotions, originates in Apollonian ideals, which in turn separate him from his essential connection with self. The Dionysian embraces the chaotic nature of such experience as all-important; not just on its own, but as it is intimately connected with the Apollonian. The Dionysian magnifies man, but only so far as he realizes that he is one and the same with all ordered human experience. The godlike unity of the Dionysian experience is of utmost importance in viewing the Dionysian as it is related to the Apollonian because it emphasizes the harmony that can be found within one’s chaotic experiences.

Old Persian

•November 27, 2010 • Leave a Comment

Old Persian
1) The linguistic setting of Old Persian

1.

Old Persian is the name applied to the Persian language used in the cuneiform inscriptions of the Achaemenian dynasty; it can be localized as the language of the southwestern Persia, or Persis in the narrower sense, and was the vernacular speech of the Achaemenian rulers. The OP inscriptions are commonly accompanied also by translations into Elamite and Accadian, engraved in other types of cuneiform writing, and sometimes by an Aramaic version or an Egyptian hieroglyphic version. Linguistically, OP belongs to the Iranian branch of Indo-Iranian or Aryan, which is one of the main divisions of the Indo-European family of languages.

2.

The Iranianian Languages are, like many other sets of languages, divisible on a chronological basis into three periods: Old Persian, Middle Iranian, and New Iranian.
Old Iranian includes two languages represented by texts, Old Persian and Avestan, and a number of other dialects which are but very slighty known.
Old Persian is known by inscriptional texts found in Persis, at Persepolis and the nearby Naqsh-i Rustam and Murghab (Pasargadae); in Elam, at Susa; in Media, at Hamadan and the not too distant Behistan and Elvend; in Armenia, at Van; and along the line of the Suez Canal. They are mainly inscriptions of Darius the Great (521-486 b.c.) and Xerxes (486-65); but others, mostly in a corrupted from the language, carry the line down to Artaxerxes III (359-38).

3.

Among the less known Old Iranian languages the most important was Median, known only from glosses, place and personal names, and its developments in Middle Persian, apart from borrowings in OP, which are of considerable importance for the understanding of OP itself. Others were the language of the Carduchi, presumably the linguistic ancestor of modern Kurdish; Partian, later the language of a great empire which contended against Rome in the time just before and after the beginning ot the Christian era; Sogdian in the northeast, ancestor of the medieval Sogdian; Scythian, the language or languages of the varius tribes known in OP as Saka, located to the east of the Caspian and north of Parthia and Sogdiana, but also to the west of the Caspian on the steppes north of the Euxine Sea (Black Sea).

4.

Dialect mixture in the old Persian inscriptions. Like most or perhaps all other series of documents, the OP inscriptions are not in pure OP dialect, free from admixture from outside. They contain the expected borrowings of names of persons and places, and presumably of some cultural materials. The Aq ura ‘Assyria’, Babiruy ‘Babylon’,Mudraya ‘Egypt’ are from semitic; Izala (a district in Assyria), Dubala (a district in Babylonia), Labanana ‘Mt. Lebanon’, Haldita- (name of an Armenian) betray their non-Iranian character by l; a few words lack of convincing IE etymology, such as sinkabruy ‘carnelian’, q armiy ‘timber’, yaka (a kind of wood), skauq iy ‘weak, lowly’, or are obvious borrowings, such as mayka- ‘inflated skin’ from Aramaic. But the main outside influence is that of the Median dialect, seen in phonetic and lexical differences, perhaps also in variant grammatical forms. Aramaic also seems to have had a certain influences on the phrasing and the syntax. There is no evidence that OP itself, at the time of the inscriptions, possessed a literature of any kind apart from these inscriptions themselves.

5.

The Median Dialect was the language of the great Median Empire, which at the death of Cyaxares in 584 extended from Iran to the Halys River; the last Median ruler was Astyages son of Cyaxares, who in 559 was conquered and deposed by his grandson Cyrus, son of Cambyses King of Persis and of Mandane daughter of Astyages. The new ruler naturally took over the Median chancellery and the Median royal titles, and their influence is still seen in the language of the OP inscriptions of Darius and his followers.

6.

Aramaic Influence. Aramaic, a Semitic language, was the international language of southwestern Asia from the middle of the eighth century B.C.; speaker of Aramaic were in charge of all archives for some centuries thereafter. As OP had no developed literary style at the time of the inscriptions, it is to be expected that the style of the inscriptions should reflect the style of Aramaic; and it does. Notable are the short sentences, with repetition of all essential words; certain of the official titles; and the anacoluthic definition of place and personal names.

2) The Script of Old Persian

1.

The Script of the Old Persian inscription is, as we have said, of the cuneiform type: that is, the characters are made of strokes which can be impressed on soft materials by a stylus having an angled end. The OP inscriptions, being on hard materials, must have been made with engraving tools with which the strokes impressed on soft materials were imitated. There was no tradition from antiquity as to the significance of the characters, nor was any OP inscription accompanied by a version in a previously known system of writing; modern scholars were therefore obliged to start from the very beginning in the task of decipherment.

2.

Early steps in the decipherment. OP inscriptions and writing are mentioned in a number of ancient authors, from Herodotus onward, and are remarked upon and described by certain modern travelers early in the seventeenth century, who published parts of inscriptions from Persepolis in the accounts of their travels. The first inscription to be piblished in complete form was DPc(Darius, Persepolis c), given by Chardin in 1711. Better copies of several were given in 1778 by Carsen Niebuhr, who recognized that the inscriptions were composed in three systems of writing, and that the writing ran from left to right: the direction of the writing was shown by two copies of XPe(Xerxes, Persepolis e) with somewhat differing line-divisions. O.G. Tychsen in 1798 discovered that the three systems of writing represented three different languages, and that a recurring diagonal wedge in the simplest of the three types was a word-divider; but he wrongly assigned the inscriptions to the Parthian period. Friedrich Muenter in 1802 indepently identified the word-divider, and thought that a frequently recurring series of characters must be the word for ‘king’; he assigned that inscriptions to the Achaemenian period.

3.

G.F. Grotefend of Frankfurt in 1802 applied himself to the problem of the decipherment, and by a comparison of DPa and XPe(in Niebuhr’s copies) he made the fist real progress. He assumed that the inscriptions were inscriptions of the Achaemenian kings, that they consisted essentially of the names and titles of the kings, and that those in the simplest type of writing were in Persian, closely resembling the language of the Avesta. He was helped by Silvestre de Sacy’s recent decipherment of the royal titles in Pahlavi,’…, great king, king of kings, king of Iran and non-Iran ,son of …, great king,’ etc., which guided him as to what to expect. To facilitate the exposition, we set the two inscriptions in parallel columns:

DPa 

Darayavauy :
xyayaqiya : vazraka :
xyayaqiya :
xyayaqiyanam :
xyayaqiya : dahyunam :
Viytaspahya :

puVa :  Haxamaniyiya :
hya : imam : tacaram :
akunauy

XPe 

xyayarya :
xyayaqiya : vazraka :
xyayaqiya :
xyayaqiyanam :

Darayavhauy :
xyayaqiyahya :
puVa :  Haxamaniyiya :

Grotefend recognized correctly that the names of two different kings were followed by titles, ‘great king, king of kings’, and then a third similar title in the one which was lacking in the other; that then followed the name of the king’s father, who was the same person in one inscription as the king in the other, and that in the other the fother did not bear the title king. He decided upon Darius, whose father Hystaspes had not been king, rather than under Cyrus, since Cyrus and his father Cambyses had names beginning with the same letter whereas the corresponding two names in the inscription began with different characters; he thought the name of Artaxerxes to be too long. Thus he saw in the three names Hystaspes, Darius, Xerxes, in the transliteration of which he used the later Iranian pronunciations:

Grotefend 

g      o      sch      t      a      s      p
d      a        r        h      e      u     sch
kh     sch    h        a      r     sch     a

Correct 

vi      i      ya      ta      a      sa      pa
da     a      ra      ya     va      u       ya
xa     ya     ya      a      ra       ya      a

Thus he had identified, for all but the inherent a the characters a, u, x (his kh), t, d, p, r, s, y (his sch), and elsewhere he identified f. But his reliance on the later pronunciations misled him sorely, and of the 22 different signs in DPa and XPe he got only 10 correctly, and even for two of these he admitted two values each (a and e, p and b). Apart from the three names, ‘king’ and ‘great’ were the only words which he idetified correctly; later (1815) he identified the name ‘Cyrus’ in CMa(Cyrus, Murghab a). But the remainder of his readings, even in these inscriptions, is sorry stuff, and he could never realize in later years that the foundations which he had laid had been built upon and improved.

Old Persian

4.

The completion of the decipherment. After a gap of twenty-one years other scholars took up the task, but progress was mainly in identifying individual characters and single words. The notable steps in the decipherment were the following: Lassen in 1836 supplied the vowel a after many consonants; that is, he realized that these consonants had an inherent a. Lassen in 1839 noted that some characters were used only before i and others only before u; Rawlinson in 1846, Hincks in 1846, and Oppert in 1847 independently realized that these consonants had inherent i and inherent u. Oppert at the same time discovered that diphthongs were indicated by i or u after a consonants with inherent a, and that n and m were omitted before consonants.

5.

The Old-Persian syllabary. The inscriptions composed in the old Persian language are inscribed on various hard material in a syllabary, each character having the value of a vowel or of a consonant plus a vowel. To the 36 characters of this nature must be added 5 ideograms, one ligature of ideogram and case ending, the world-divider, and numerical symbols.
This syllabary quite obviously goes back to the cuneiform syllabary of Akkadian, but its simplicity as compared with its parent syllabary shows that it has been specially drawn up for its present purpose. There is no conclusive evidence how the Akkadian characters were utilized and how the new characters received OP values; though several scholars have advanced theories.
It is uncertain also when this old Persian system of writing was invented. The extant inscriptions are largely those of Darius I and of Xerxes, and it is tempting to ascribe the invention to the orders of Darius when he wished to record the events of his accention, on the Rock of Behistan; but there are three inscriptions of Cyrus, as well as one each purporting to be of Ariaramnes and of Arsames. These last two may have been set up as labels to small monuments or other objects of a later period; the orthography points to aproximately the time of Artaxerxes II. Of the inscriptions of Cyrus, one is very fragmentary, and the other two are brief labels; yet as they were inscribed in the palace which belonged to Cyrus, at Pasargadae (Murghab), they show that the OP cuneiform syllabary existed and was in use in Cyrus’s time.

3) More informations

1.

Declension in OP. The OP noun, along with the pronoun and the adjective, shows approximately the expected assortment of forms.
All the cases found in Sanskrit and Avestan are found in OP, except the dative, which has been lost, its functions being assumed by the genitive form. The Ablative has no distinctive form, but has been merged in the instrumental and the locative either by phonetic development or by analogy; except for one form, babirauy, which is identical with the genitive, as in Sanskrit. Similarly the accusative plural has become identical with the nominative, either by phonetic process or by analogy, except in the enclitic pronouns which have no nominative form.
Both singular and plural numbers are represented in OP, and there are a few dual forms.

2.

The Persian calendar and Behistan. In Behistan 4.4, Darius states that the 19 battles recorded by him in the first three columns of the inscription, with the attendant capture of 9 usupers, took place hamahyaya q arda ‘in one and the same year’. For eighteen of the battles dates are given in the Persian calendar, with translation into the Elamite and the Akkadian. The difficulty has been to arrange these dates within one year, beginning with the killing of Gaumata, the false Smerdis; for the order of the months in the Persian calendar, and in the other calendars, was by no means certain. Now, however, with evidence from additional Akkadian and Elamite tablets which have no Old Persian version, Arno Poebel has succeeded in reconstructing the lists of month, as follows:

Resources:

Old Persian, Roland G. Kent, New Haven, 1953

wikipedia.org

www.bible-history.com

lcweb2.loc.gov

•November 26, 2010 • Leave a Comment

Old Persian 1) The linguistic setting of Old Persian 1. Old Persian is the name applied to the Persian language used in the cuneiform inscriptions of the Achaemenian dynasty; it can be localized as the language of the southwestern Persia, or Persis in the narrower sense, and was the vernacular speech of the Achaemenian rulers. The OP inscriptions are commonly accompanied also by translations into Elamite and Accadian, engraved in other types of cuneiform writing, and sometimes by an Aramaic version or an Egyptian hieroglyphic version. Linguistically, OP belongs to the Iranian branch of Indo-Iranian or Aryan, which is one of the main divisions of the Indo-European family of languages. 2. The Iranianian Languages are, like many other sets of languages, divisible on a chronological basis into three periods: Old Persian, Middle Iranian, and New Iranian. Old Iranian includes two languages represented by texts, Old Persian and Avestan, and a number of other dialects which are but very slighty known. Old Persian is known by inscriptional texts found in Persis, at Persepolis and the nearby Naqsh-i Rustam and Murghab (Pasargadae); in Elam, at Susa; in Media, at Hamadan and the not too distant Behistan and Elvend; in Armenia, at Van; and along the line of the Suez Canal. They are mainly inscriptions of Darius the Great (521-486 b.c.) and Xerxes (486-65); but others, mostly in a corrupted from the language, carry the line down to Artaxerxes III (359-38). 3. Among the less known Old Iranian languages the most important was Median, known only from glosses, place and personal names, and its developments in Middle Persian, apart from borrowings in OP, which are of considerable importance for the understanding of OP itself. Others were the language of the Carduchi, presumably the linguistic ancestor of modern Kurdish; Partian, later the language of a great empire which contended against Rome in the time just before and after the beginning ot the Christian era; Sogdian in the northeast, ancestor of the medieval Sogdian; Scythian, the language or languages of the varius tribes known in OP as Saka, located to the east of the Caspian and north of Parthia and Sogdiana, but also to the west of the Caspian on the steppes north of the Euxine Sea (Black Sea). 4. Dialect mixture in the old Persian inscriptions. Like most or perhaps all other series of documents, the OP inscriptions are not in pure OP dialect, free from admixture from outside. They contain the expected borrowings of names of persons and places, and presumably of some cultural materials. The Aq ura ‘Assyria’, Babiruy ‘Babylon’,Mudraya ‘Egypt’ are from semitic; Izala (a district in Assyria), Dubala (a district in Babylonia), Labanana ‘Mt. Lebanon’, Haldita- (name of an Armenian) betray their non-Iranian character by l; a few words lack of convincing IE etymology, such as sinkabruy ‘carnelian’, q armiy ‘timber’, yaka (a kind of wood), skauq iy ‘weak, lowly’, or are obvious borrowings, such as mayka- ‘inflated skin’ from Aramaic. But the main outside influence is that of the Median dialect, seen in phonetic and lexical differences, perhaps also in variant grammatical forms. Aramaic also seems to have had a certain influences on the phrasing and the syntax. There is no evidence that OP itself, at the time of the inscriptions, possessed a literature of any kind apart from these inscriptions themselves. 5. The Median Dialect was the language of the great Median Empire, which at the death of Cyaxares in 584 extended from Iran to the Halys River; the last Median ruler was Astyages son of Cyaxares, who in 559 was conquered and deposed by his grandson Cyrus, son of Cambyses King of Persis and of Mandane daughter of Astyages. The new ruler naturally took over the Median chancellery and the Median royal titles, and their influence is still seen in the language of the OP inscriptions of Darius and his followers. 6. Aramaic Influence. Aramaic, a Semitic language, was the international language of southwestern Asia from the middle of the eighth century B.C.; speaker of Aramaic were in charge of all archives for some centuries thereafter. As OP had no developed literary style at the time of the inscriptions, it is to be expected that the style of the inscriptions should reflect the style of Aramaic; and it does. Notable are the short sentences, with repetition of all essential words; certain of the official titles; and the anacoluthic definition of place and personal names. 2) The Script of Old Persian 1. The Script of the Old Persian inscription is, as we have said, of the cuneiform type: that is, the characters are made of strokes which can be impressed on soft materials by a stylus having an angled end. The OP inscriptions, being on hard materials, must have been made with engraving tools with which the strokes impressed on soft materials were imitated. There was no tradition from antiquity as to the significance of the characters, nor was any OP inscription accompanied by a version in a previously known system of writing; modern scholars were therefore obliged to start from the very beginning in the task of decipherment. 2. Early steps in the decipherment. OP inscriptions and writing are mentioned in a number of ancient authors, from Herodotus onward, and are remarked upon and described by certain modern travelers early in the seventeenth century, who published parts of inscriptions from Persepolis in the accounts of their travels. The first inscription to be piblished in complete form was DPc(Darius, Persepolis c), given by Chardin in 1711. Better copies of several were given in 1778 by Carsen Niebuhr, who recognized that the inscriptions were composed in three systems of writing, and that the writing ran from left to right: the direction of the writing was shown by two copies of XPe(Xerxes, Persepolis e) with somewhat differing line-divisions. O.G. Tychsen in 1798 discovered that the three systems of writing represented three different languages, and that a recurring diagonal wedge in the simplest of the three types was a word-divider; but he wrongly assigned the inscriptions to the Parthian period. Friedrich Muenter in 1802 indepently identified the word-divider, and thought that a frequently recurring series of characters must be the word for ‘king’; he assigned that inscriptions to the Achaemenian period. 3. G.F. Grotefend of Frankfurt in 1802 applied himself to the problem of the decipherment, and by a comparison of DPa and XPe(in Niebuhr’s copies) he made the fist real progress. He assumed that the inscriptions were inscriptions of the Achaemenian kings, that they consisted essentially of the names and titles of the kings, and that those in the simplest type of writing were in Persian, closely resembling the language of the Avesta. He was helped by Silvestre de Sacy’s recent decipherment of the royal titles in Pahlavi,’…, great king, king of kings, king of Iran and non-Iran ,son of …, great king,’ etc., which guided him as to what to expect. To facilitate the exposition, we set the two inscriptions in parallel columns: DPa Darayavauy : xyayaqiya : vazraka : xyayaqiya : xyayaqiyanam : xyayaqiya : dahyunam : Viytaspahya : puVa : Haxamaniyiya : hya : imam : tacaram : akunauy XPe xyayarya : xyayaqiya : vazraka : xyayaqiya : xyayaqiyanam : Darayavhauy : xyayaqiyahya : puVa : Haxamaniyiya : Grotefend recognized correctly that the names of two different kings were followed by titles, ‘great king, king of kings’, and then a third similar title in the one which was lacking in the other; that then followed the name of the king’s father, who was the same person in one inscription as the king in the other, and that in the other the fother did not bear the title king. He decided upon Darius, whose father Hystaspes had not been king, rather than under Cyrus, since Cyrus and his father Cambyses had names beginning with the same letter whereas the corresponding two names in the inscription began with different characters; he thought the name of Artaxerxes to be too long. Thus he saw in the three names Hystaspes, Darius, Xerxes, in the transliteration of which he used the later Iranian pronunciations: Grotefend g o sch t a s p d a r h e u sch kh sch h a r sch a Correct vi i ya ta a sa pa da a ra ya va u ya xa ya ya a ra ya a Thus he had identified, for all but the inherent a the characters a, u, x (his kh), t, d, p, r, s, y (his sch), and elsewhere he identified f. But his reliance on the later pronunciations misled him sorely, and of the 22 different signs in DPa and XPe he got only 10 correctly, and even for two of these he admitted two values each (a and e, p and b). Apart from the three names, ‘king’ and ‘great’ were the only words which he idetified correctly; later (1815) he identified the name ‘Cyrus’ in CMa(Cyrus, Murghab a). But the remainder of his readings, even in these inscriptions, is sorry stuff, and he could never realize in later years that the foundations which he had laid had been built upon and improved. Old Persian 4. The completion of the decipherment. After a gap of twenty-one years other scholars took up the task, but progress was mainly in identifying individual characters and single words. The notable steps in the decipherment were the following: Lassen in 1836 supplied the vowel a after many consonants; that is, he realized that these consonants had an inherent a. Lassen in 1839 noted that some characters were used only before i and others only before u; Rawlinson in 1846, Hincks in 1846, and Oppert in 1847 independently realized that these consonants had inherent i and inherent u. Oppert at the same time discovered that diphthongs were indicated by i or u after a consonants with inherent a, and that n and m were omitted before consonants. 5. The Old-Persian syllabary. The inscriptions composed in the old Persian language are inscribed on various hard material in a syllabary, each character having the value of a vowel or of a consonant plus a vowel. To the 36 characters of this nature must be added 5 ideograms, one ligature of ideogram and case ending, the world-divider, and numerical symbols. This syllabary quite obviously goes back to the cuneiform syllabary of Akkadian, but its simplicity as compared with its parent syllabary shows that it has been specially drawn up for its present purpose. There is no conclusive evidence how the Akkadian characters were utilized and how the new characters received OP values; though several scholars have advanced theories. It is uncertain also when this old Persian system of writing was invented. The extant inscriptions are largely those of Darius I and of Xerxes, and it is tempting to ascribe the invention to the orders of Darius when he wished to record the events of his accention, on the Rock of Behistan; but there are three inscriptions of Cyrus, as well as one each purporting to be of Ariaramnes and of Arsames. These last two may have been set up as labels to small monuments or other objects of a later period; the orthography points to aproximately the time of Artaxerxes II. Of the inscriptions of Cyrus, one is very fragmentary, and the other two are brief labels; yet as they were inscribed in the palace which belonged to Cyrus, at Pasargadae (Murghab), they show that the OP cuneiform syllabary existed and was in use in Cyrus’s time. 3) More informations 1. Declension in OP. The OP noun, along with the pronoun and the adjective, shows approximately the expected assortment of forms. All the cases found in Sanskrit and Avestan are found in OP, except the dative, which has been lost, its functions being assumed by the genitive form. The Ablative has no distinctive form, but has been merged in the instrumental and the locative either by phonetic development or by analogy; except for one form, babirauy, which is identical with the genitive, as in Sanskrit. Similarly the accusative plural has become identical with the nominative, either by phonetic process or by analogy, except in the enclitic pronouns which have no nominative form. Both singular and plural numbers are represented in OP, and there are a few dual forms. 2. The Persian calendar and Behistan. In Behistan 4.4, Darius states that the 19 battles recorded by him in the first three columns of the inscription, with the attendant capture of 9 usupers, took place hamahyaya q arda ‘in one and the same year’. For eighteen of the battles dates are given in the Persian calendar, with translation into the Elamite and the Akkadian. The difficulty has been to arrange these dates within one year, beginning with the killing of Gaumata, the false Smerdis; for the order of the months in the Persian calendar, and in the other calendars, was by no means certain. Now, however, with evidence from additional Akkadian and Elamite tablets which have no Old Persian version, Arno Poebel has succeeded in reconstructing the lists of month, as follows: Resources: Old Persian, Roland G. Kent, New Haven, 1953 wikipedia.org http://www.bible-history.com lcweb2.loc.gov

What can a fetus hear inside the womb?

•May 12, 2010 • Leave a Comment

موسيقي و پايه گذاري آن در آيين زرتشت

•April 20, 2010 • Leave a Comment

موسيقي و پايه گذاري آن در آيين زرتشت

اشو زرتشت برای نخستین بار موسیقی مذهبی را در دنیا پایه‌گذاری کرد و شادی به عنوان یک اصل در آیین زرتشت در آمد.

شواهد حاکی از آن است که موسیقی در آيين زرتشت گسترش قابل توجهی به ویژه در مراسم مذهبی داشته است .

در بخش اصلی کتاب زرتشت یا اوستا به نام” گاتها” مجموعه ای از شعر آزاد (هجایی) است که با آهنگ و به صورت نیایش (هیمن) خوانده می شد. همچنین بخش دیگر اوستا به نام “یشت” معنی آواز یا آواز نیایش گونه را دارد. گاتها اواسط کتاب یسنا قرار دارد که ۱۷ سرود مذهبی است که از سروده های خود زرتشت است.

تصور می شود واژه “گاه” در موسیقی سنتی ایران به شکل پسوند در نام دستگاهها و ردیفها، یادگار همان “گات” باستانی باشد که در فارسی میانه یا پهلوی “گاس” به معنی سرود و سپس در فارسی دری به شکل گاه در آمده است.

بنابراین در اوستا بارها توصیه شده است که گاتها را با آواز بخوانند، از این رو زمزمه یا خواندن آهسته در نظر زرتشتیان اهمیت ویژه ای دارد  این بود که زرتشتیان یا آریاییها، دعاهای خود را که موزون و آهنگین بود، می سرودند و معتقد بودند اگر چنین باشد، تأثیر آنها به مراتب بیشتر می شود.

موسیقی مذهبی را نخستین بار زرتشت به کار گرفت و هنوز هم در دنیا از الحان او استفاده می ‌کنند و این امر در آیین زرتشت به صورت یک اصل در آمد، به طوری که در” هفتن یشت ” شادی نکردن را به عنوان یک گناه به شمار می آورد.


سروش که در اوستا به صورت “سروشه” از آن یاد شده و در زبان پهلوی به شکل سروش در آمده، نام فرشته ای بود که در آیین زرتشت جایگاه والایی داشت و روز هفدهم هر ماه شمسی را منسوب به او می دانستند. در آن روز به نیایشگاهها رفته و دعا می خواندند، در این روز تفسیر و ترجمه پهلوی اوستا را نیز با آهنگ و آواز خوش می خواندند .

دوست !

•April 20, 2010 • Leave a Comment

همه ی ما يكي بوديم ، فاصله اي بينمون نبود ، افكارمون از هم جدا نبود .و يكپارچه بوديم.هنگامي كه اولين ارواح از اصل جدا شدند مثل پرتو های نور از خورشید ، جستجو براي بازگشت به تكامل(!) آغاز شد. تنهايي اولين درد شد و اولين آرزو مصاحبت با مونسي . انگار  آدم همواره به دنبال چيزي براي كامل شدن بوده اما ماهيتش را به خاطر نداشته اما همیشه در جست و جو بوده ؛ (اینکه هر کس در این جست و جو به کی و چی میرسه بماند) ! . هر چند  كار و سرگرمي ها ي روزمره شاید انقدر حواس ما رو پرت كردند كه ديگر متوجه احساس دلتنگي مان نيستيم و تا حدودي فراموش كرديم … شاید !!  و يا به نحوي اين احساس را سركوب مي كنيم …بااين حال صداي نرم و آرامي هنوز هم در گوشمان نجوا مي كند ، حتي اگر این صدا رو نشنويم . تمایل به رسیدن به خورشید به اون اصل در همه ی ما هست … اینکه چقدر به این نجوا گوش کنیم و بهش پاسخ بدیم به خودمون بستگی داره … به اینکه چقدر درگیر این زندگی خاکی نشدیم … به اینکه چقدر یادمون هست که شاید ما موجودی خاکی باشیم ، اما وجودی آسمانی هستیم

در جواب قهر …

•April 20, 2010 • Leave a Comment

روزی حضرت روح الله می گذشت . ابلهی با وی دچار شد و از حضرت و از حضرت عیسی سخنی پرسید ؛ بر سبیل تلطف جوابش باز داد و آن شخص مسلم نداشت و آغاز عربده و سفاهت نهاد . چندان که او نفرین می کرد ، عیسی تحسین می نمود … عزیزی بدان جا رسید ؛ گفت : ” ای روح الله ؛ چرا زبون این ناکس شده اس و هر چند او قهر می کند ، تو لطف می فرمایی و با آنکه او جور و جفا پیش می برد ، تو مهر و وفا بیش می نمایی “. عیسی گفت : ” اس رفیق ، از کوزه همان برون تراود که در اوست ؛ از او آن صفت می زاید و از من این صورت . من از وی در غضب نمی شوم و او از من صاحب ادب می شود . من از سخن او جاهل نمی گردم و او از خلق و خوی من عاقل می گردد .

اخلاق محسنی – واعظ کاشانی

ماده تاریک معمای کیهان…این ماده آنقدر ها هم عجیب نیست فقط ماده ای است که الکترون، نوترون و پروتون ندارد. .

•April 16, 2010 • Leave a Comment

کيهان شناسي که علم مطالعه آغاز، شکل گيري و تکامل علم است هنوز نمي داند 99% عالم را چه چيزي تشکيل مي دهد. به نظر مي رسد جزء غير قابل مشاهده اي قسمت اعظم عالم را تشکيل مي دهد که قابل شناسايي نيست.


ماهيت اين ماده ناشناخته چيست؟ چگونه آن را بشناسيم؟


وجود يک پديده را از دو طريق مي توان اثبات کرد يکي مشاهده مستقيم آن پديده و ديگري مشاهده تاثيرات آن پديده بر محيط اطراف يا پديده هايي که مشاهده آنها آسان تر است.


براي درک بهتر اين موضوع به بررسي مختصري از نسبيت عام اينشتين مي پردازيم:


آلبرت اينشتين پس از ارائه نظريه نسبيت خاص به اصلاح نظريه نيوتون پرداخت تا آن را با اصول نسبيتي تطبيق دهد. بنابر نظريه گرانش نيوتون دوجسم نيروي گرانشي برهم وارد مي کنند. اين نيرو متناسب است با جرم هرکدام، و تناسب معکوس دارد با مجذور فاصله آنها. در نظر نيوتون اين نيرو آني بر جسم وارد مي شود يعني اينکه به محض حضور جسم نيرو بر آن وارد مي شود. پس اگر جسم نابود شود بلافاصله نيرويي که برجسم ديگر وارد مي کند از بين خواهد رفت. اينشتين به نادرست بودن اين نظر پي برد، چرا که هيج نيرو (هم چنين هيچ جسمي) نمي تواند سريعتر از نور منتشر شود. از اين رو انيشتين نظريه خود براساس اين که سرعت انتشار گرانش همان سرعت نور باشد ارائه کرد.انيشتين براي توضيح اين مطلب بعد زمان را به سه بعد فضايي ديگر اضافه کرد در نتيجه مفهوم فضا- زمان را ايجاد کرد. سپس توصيف کردکه دراين صورت هر جرمي بدليل ايجاد انحنا در فضا گرانش ايجاد مي کند. بنابراين مفهوم نيرو از بين رفت. براي سادگي مطلب به جاي فضاي چهار بعدي يک مثال در فضاي سه بعدي مي زنيم يک صفحه لاستيکي را برروي يک چهارچوب کشيده شده است در نظر آوريد. اين صفحه صاف است. پس اگر تيله اي را برروي آن سر دهيم خط مستقيم را طي مي کند. حال اگر يک توپ سنگين را برروي صفحه رها کنيد. باعث مي شود صفحه در اطرافش گود بردارد. اکنون اگر تيله را روي صفحه لاستيکي و درحوالي گول سنگين سر بدهيد. انحناي صفحه لاستيکي باعث مي شود که تيله مسيري منحني دنبا کند. يک ناظر که نتواند انحناي سطح لاستيکي را ببيند خواهد گفت: توپ دارد نيرويي بر تيله اعمال و آن را از مسير منحرف مي کند ولي ما ميدانيم نيرويي در کار نيست بلکه حرکت انحراف حرکت نتيجه انحناي صفحه است. فضا- زمان نيز تا حدودي به همين شکل است اگر جرمي در آن قرار بگيرد باعث انحناي آن مي شود که حتي نور (که جرم ندارد) را منحرف مي کند. بنابراين نيرو مفهوم خود را ازدست مي دهد.


در نهايت بنا بر مطالب گفته شده اين گونه مي توان نتيجه گيري کرد که جرم منشا ايجاد جاذبه مي باشد بنابراين هر جا جرمي وجود داشته باشد (خواه قابل مشاهده و خواه غير قابل مشاهده) مطمئنا گرانشي نيز وجود دارد که اين گرانش نيز با ايجاد انحرافاتي در مسير نور مي تواند قابل شناسايي توسط تلسکوپ هاي فضايي باشد.


همانطور که مي دانيد خوشه کهکشان ها و تعدادي از گروه هاي شناخته شده آنها بزرگ ترين اجرام جهان هستند. اندازه آنها از حدود تجمع هاي کوچک نظير گروه محلي ما با 20 الي 30 عضو تا سيستم هاي کروي عظيم از کهکشان ها با دهها هزار عضو متغير است.


اختر شناسان با مطالعه و بررسي حرکت اين کهکشان هاي عضو و با استفاده از قوانين گرانشي توانسته اند جرم خوشه مورد نظر را به دست آورند. در بيشتر اين محاسبات ديده مي شود که جرم يک خوشه بيشتر از جرم کهکشان هاي عضو آن است در نتيجه بيشتر مواد تشکيل دهنده اين خوشه ها( و جهان) به صورت گازهاي داغ پراکنده، خرده سنگ ها و سياه چاله ها و يا اجرام تاريک ديگرمي باشند.


به نظر مي رسد که در اثر حرکت بسيار سريع کهکشان هاي عضو ( در يک محيط گازي) پرتوX گسيل مي شود. محققان با مطالعات مبتني بر پرتو X (با استفاده از آشکار ساز هايي با قدرت تفکيک بسيار بالا) قادرند گاز موجود در خوشه ها را شناسايي کنند و انگاه به ماهيت واقعي اين ” ماده ناپيدا” پي خواهند برد.


90 درصد از کل عالم تشکيل شده از ماده تاريک مي باشد که قادر به ديدن آن نيستيم و اختر شناسان اوقات زيادي را صرف شناسايي و نقشه برداري از ماده ناشناخته مي کنند.


محققان بر 2 نظريه متفاوت معتقدند:


1- ماده تاريک به شکل کروي پيرامون کهکشانها قرار دارد


2- اين ماده به شکل صفحه‌اي در عالم پراکنده است


ولي از آنجايي که قادر به مشاهده ماده تاريک نمي باشند بنابراين اظهار نظر قطعي درباره هر يک از دو نظريه فوق برايشان کاري بسيار سخت محسوب مي شود.


برخي از شبيه سازيهاي رايانه‌اي نوين نشان مي‌دهند صفحات غباري که اطراف برخي از کهکشانها وجود دارد، ممکن است کار يافتن مکان توزيع ماده تاريک را آسان کند. اکثر کهکشانها در صفحه استوايي خود صفحه‌اي از گاز و غبار دارند، اما آنچه اخترشناسان براي تعيين چگونگي توزيع ماده تاريک به آن نياز دارند، صفحه‌اي غباري است که کمي نسبت به استواي کهکشان کج باشد. چنين صفحه‌اي اخترشناسان را به رانش گرانشي ناشي از توده ماده تاريک راهنمايي مي‌کند. يافتن چنين کهکشاني کار سختي است، اما اخيرا کهکشان عدسي مانندي به نام NGC4753 يافت شده است که اين خصوصيات را دارد.


اين کهشکان از قدر 9.9 که در صورت فلکي سنبله واقع است و حدود 28 ميليون سال نوري از زمين فاصله دارد. صفحه گازي پيرامون NGC4753 با ماده تاريک اطراف آن، مواد زيادي را از کهشکان ديگري ربوده است. اين ربايش حدود 500 ميليون سال قبل يا حتي کمي دورتر از اين روي داده است (زمان ربايش ماده از روي سرعت چرخش اين کهکشان محاسبه مي‌کنند).


صفحه گاز و غبار پيرامون اين کهکشان حدود 15 درجه با صفحه چرخش آن زاويه دارد.


اگر اين اختلاف زاويه وجود نداشت، کل صفحه در فضاي اطراف کهکشان پخش مي‌شد و کهکشان شکل مسطح‌تري مي‌يافت، اما اکنون با اين اختلاف زاويه سرعت و حرکت و حتي جهت حرکت تغيير مي‌يابد، از همين تغييرات مي‌توان به تمرکز مواد تاريک و توزيع آن در کهشکان پي برد. شبيه سازيهاي رايانه‌اي که از داده‌هاي رصدي اين کهکشان بدست آمده است، پيچ خوردگيهاي فراواني را در صفحه غباري پيرامون آن نشان مي‌دهد.

•April 16, 2010 • Leave a Comment

آن‌كس كه بداند و بداند كه بداند… اسب شَرف از گُنبد گردون بِجهاند

آن‌كس كه بداند و نداند كه بداند… بیدار كنیدش كه بَسی خفته نماند

آن‌كس كه نداند و بداند كه نداند… لنگان خَرك خويش به منزل برساند

آن‌كس كه نداند و نداند كه نداند… در جهلِ مُركب اَبَدالدّهر بماند

مانترا چیست ؟

•April 15, 2010 • Leave a Comment

مانترا چیست ؟

مانترا انرژی پنهانی است که در لفاف صدائی پیچیده شده است. در تانترای هندو، کلمه، صوت و مانترا، اجزاء لاینفک از فلسفه تکاملی می باشند.

ارتعاشات مانترا (صدا)، مستقیما بر روی چاکرا ها یا مراکز انرژی در بدن اثر می گذارند و در نتیجه موجب ثبات ذهن شده و سکون را در طی مدیتیشن به وجود می آورند.

هر مانترا در درون ارتعاشاتش قدرتی را پنهان دارد. با تمرکز و تکرار هر مانترا، انرژی موجود در آن استخراج می شود و فرم می گیرد.

از طریق جاپا یا مانترا یوگا، از قدرت موجود در مانترا به منظور خاصی استفاده می شود.

هر مانترا از مخلوطی از صداها که از 50 حرف از الفبای سانسکریت مشتق می شوند، ساخته شده است. زبان سانسکریت را به عنوان دواناگاری، یا زبان خدایان شناخته اند. سیج های باستانی که به درجات بالای آگاهی دست یافته بوده اند، از انرژی نهفته موجود در صداها به خوبی مطلع بودند و از مخلوط اصوات برای ایجاد ارتعاشات خاص، استفاده می کرده اند. به طوری که مصطلح است، این ارتعاشات می توانند کوه ها را جا به جا کنند.

یکی از تئوری های ساختن پیرامید ها(اهرام)، این بوده است که مصریان اولیه بر اساس استفاده از ارتعاشات صوتی، قادر بوده اند صخره های بزرگ با ابعاد بسیار حجیمی را جا به جا کنند.

اینکه آیا چنین شاهکاری مربوط به کنترل صداست را دانش معاصر هنوز پاسخ نگفته است؛ با این همه شکی نیست که صوت اثرات قطعی و پیش بینی شده ای را بر جسم و روان انسان باقی می گذارد. مثال واضح در این مورد، اختلاف بین موزیک کلاسیک و جاز می باشد. موزیک کلاسیک موجب آرامش می شود، در حالیکه موزیک جاز موجب تهییج حواس می گردد.

در سطوح ظریف تر آگاهی، از مانترا های مختلف به منظور های خاصی استفاده می شود.

مهمترین اختصاصیت مانترا ها اینست که موجب تمرکز ذهن بر روی قدرت مطلق می شوند و انرژی روحانی را در چاکرا های بدن آزاد می کنند.

مانترا وسیله ای است برای ارتباط فرد با خود برتر

•April 10, 2010 • Leave a Comment

در خود بطلب هر آنچه خواهی؛ که تویی !

تاثیر نت های موسیقی بر چاکراه ها

•April 8, 2010 • 1 Comment

تاثیر نت های موسیقی بر چاکراه ها

در بدن ما هفت مرکز و گرداب انرژی به نام چاکرا

( chakra )

وجود دارد . چاکرا دریچه ای است که از طریق آن نیروی حیاتی یا پرانا

وارد کالبد انرژیکی ما می شود

.

اولین چاکرا در انتهای ستون فقرات قرار گرفته که مرکز

ریشه نامیده می شود . ارتعاشات این مرکز با نت “دو “

و رنگ قرمز هم ارتعاش است . نا راحتی هایی مانند

اختلالات گوارشی و دردهای ساق پا و استخوان بندی از

نظر فیزیکی و نیز بحران های شخصیتی و اعتماد به

نفس مربوط به این مرکز می باشد .


چاکرای دوم در ناحیه ناف قرار دارد که رنگ مربوط به

آن نارنجی و نت موسیقی آن نت ” ر “می باشد . مسایل

مربوط به دستگاه گوارشی ، خلاقیت و تا حدودی

افسردگی را می توان به این قسمت مربوط دانست .


چاکرای سوم در ناحیه دیافراگم یعنی پایین قفسه سینه

قرار دارد که رنگ مربوط به آن زرد و نت آن نت ” می

” است .مسایل مربوط به غدد فوق کلیوی ، معده و لوز

المعده و عدم تعادل آنها و از نظر روحی حالات بی

خوابی ، عصبانیت و عدم آرامش ، با این مرکز در

ارتباط است .


چاکرای چهارم یکی از زیباترین مراکز انرژی است و

مرکز قلب نام دارد . این مرکز در میان قفسه سینه قرار

دارد و رنگ مربوط به آن سبز است و ارتعاشات این

مرکز با نت “فا ” همخوانی دارد .


چاکرای شماره پنج در ناحیه گلو واقع شده است و رنگ

مربوط به آن آبی فیروزه ای است نت “سل”مربوط به

این مرکز است و ارتعاشات این نت می تواند این مرکز

را تحت تأثیر قرار دهد .  رنگی بسیار زیبا و آرامش

بخش ، عمیق و گیرا مانند : آسمان و دریا . بعضی

مشکلات فیزیکی مانند : ناراحتی های تیروئید ، درد

گوش ، درد گلو و مشکلات گفتاری و لکنت زبان می

تواند به این قسمت مربوط باشد و در صورت تقویت آن

شخص می تواند اعتماد به نفس ، اطمینان ، خلاقیت و

ارتباطات خود را تقویت کند . ترس از ارتباط برقرار

کردن ، این چاکرا را کوچک کرده و می بندد .


چاکرای ششم چاکرای آجنا یا چشم سوم نام دارد و مرکز

بسیار مهمی است  . رنگ مربوط به این مرکز نیلی است

نت مربوط به این مرکز نت “لا” است .  که از لحاظ

روانشناسی رنگها استفاده از آن بهترین بخش وجودی

را آشکار می کند و ما را به مسائل معنوی سوق می دهد

، مشکلات بینایی و سینوزیت . در اثر تقویت این مرکز

انرژی شخص می تواند قدرت هایی مانند : روشن بینی

و بصیرت ، حافظه قوی و تمرکز حواس را در خود

تقویت کند .


چاکرای شماره هفت به نام تاج یا فرق سر می باشد .

بخشی که در نوزادان تازه به دنیا آمده هنوز نرم است و

به همین دلیل است که آنها احساسات ماوراء طبیعی پر

قدرتی دارند . رنگ مربوط به این مرکز بنفش است . نت

مربوط به این مرکز “سی” است . بعضی مسائل فیزیکی

مانند صرع ، مشکلات غده هیپوفیز و نیز سردردهای

میگرنی مربوط به این چاکرا می باشد . پاکسازی و

تقویت آن باعث اشراق و شهود ایمان و ارتباط با حوزه

های برتر می شود .

عوامل اثرگذار بر چشم سوم

•April 8, 2010 • Leave a Comment

عوامل اثرگذار بر چشم سوم

عوامل زيادي از جنس طبيعي و يا فوق‌طبيعي مي‌توانند بر چشم سوم اثر بگذارند. اين اثرات مي‌توانند مثبت يا منفي، دايم يا موقت، مطلق يا نسبي و كمّي يا كيفي باشند. مهم‌ترين عوامل اثر گذار بر چشم سوم عبارتند از: سن، جنسيت، سلامت و بيماريِ جسم، روان و روح، علم، ايمان، گناه و معصيت، عوامل محيطي مانند رنگ، نور، صوت و درجه حرارت، كار و شغل، موسيقي، دوست و همنشين، ارتباطاتِ فيزيكي، عاطفي و ذهني، تنفس، ورزش، دودِ ماشين، كارخانجات، سيگار و مواد مخدر، مشروبات الكلي، آب شرب، خوراكي و ميوه‌ها، افكار، اعمال و گفتار انسان، خواب و استراحت، سنگ‌ها و بلورها، جواهرات، فلزات، عطرها، روغن‌ها، استاد، مربي و معلم، ستارگان و سياره‌ها، زمين و ماه، امور فردي، اخلاقيات، تحريكات ذهني و عاطفي، امور هنري، تلقينات و …

عوامل اثرگذار مثبت:

برخي عوامل بر چشم سوم اثرات مثبت داشته، باعث فعال‎سازي آن مي‌شوند و يا باعث ايجاد تعادل در آن مي‎گردند. برخي عوامل ديگر نيز بسته به شرايط و يا نحوه‌ي استفاده مي‌توانند اثرات مثبت بر آجنا اعمال كنند.

موسيقي مي‎تواند تيغ دو لبه باشد و بر هاله و چاكراها تأثيرات مثبت و يا منفي بگذارد و در كُل موسيقي‎هايي كه با ريتم كيهان در هماهنگي‎اند، بر چاكراها و چشم سوم تأثير مثبت مي‎گذارند.

. بلورها قدرت زيادي براي جذب و انتقال سريع انرژي‌هاي مثبت و منفي دارند، هم‌چنين در جذب و انتقال سريع احساسات نيز نقش دارند. پس هنگام استفاده از بلور بايد دقت نماييد، كه در محيط‎هاي داراي انرژي منفي و در كنار اشخاص با انرژي منفي قرار نگيرد، چون بلورها سريعاً انرژي منفي آنها را جذب كرده، به شما منتقل مي‎كنند. در صورتي كه از بلور براي برقراري تعادل در چاكراها استفاده مي‎كنيد، بايد در زير لباس و در تماس مستقيم با پوست بدن قرار گيرند.

رنگ بلور عامل مهمي براي انتخاب آن با توجه به چاكراي مورد نظر مي‎باشد. در اين راستا بهتر است رنگ بلور با رنگ چاكرا متناسب باشد. «بلور شفاف كوارتز» معروف به «دُرّ كوهي» براي تمام چاكراها مفيد است. براي چشم سوم علاوه بر كوارتز مي‎توان از سنگ‌هاي لاجورد، ياقوت آبي، ياقوت ارغواني، ياقوت كبود، چشم شاهين، سنگ ماه و يشم استفاده نمود. هم‌چنين بلور فلوريت، سوداليت، سلينيت، آزوريت، سوگوليت و پريدوت از جمله بلورهاي مفيد براي چشم سوم مي‎باشند.

آجنا با ستاره‌ي زهره در ارتباط است، هم‌چنين با فلز مس تحريك ميشود. مس با متعادل كردن انرژي‌هاي چشم سوم، آرامش خاصي را در انسان ايجاد مي‌كند.

در بين مواد غذايي نيز، خوراكي‎هايي به رنگ نيلي مانند انگور سياه، آلوسياه و شاه توت مفيد است. هم‌چنين مصرف آبي كه به مدت چهار ساعت در ليوان نيلي رنگ در معرض آفتاب بوده و يا مصرف آبي كه به مدت چهار ساعت از پشت شيشه نيلي رنگ نور آفتاب به آن تابيده، مفيد و مؤثر است.

كم خوردن و نخوردن، كم خوابيدن و نخوابيدن، كم حرف‌زدن و سكوت و خلوت و تنهايي نيز اثرات بسيار خوبي بر تحريك و فعال سازي آجنا دارند

مشاهده هاله نورانی

•April 8, 2010 • Leave a Comment

چشم سوم با اسامي مختلف از جمله چشم معرفت، چشم بصيرت، چشم دل، چشم درون، تيسراتيل و آجنا خوانده مي‌شود و جايگاه آن در كالبد اثيري و منطبق بر پيشاني در جسم فيزيكي است.

برخي دانشمندان اعتقاد دارند كه چشم سوم محلي براي دريافت ادراكات فراحسي، الهام و اشراق و وسيله‌اي براي ارتباط موجودات با يكديگر در جهان هستي مي‌باشد. از طريق آجنا مي‌توان با عوالم و موجودات ماورائي و همچنين با وراي ابعاد مكاني و زماني ارتباط برقرار ساخت. همچنين با كمك آجنا مي‌توان هاله‌ها را ديد.

منطق الطیر – حکایت شیخ صنعان و دختر ترسا

•April 8, 2010 • Leave a Comment

شیخ صنعان پیر عهد خویش بود در کمال از هر چه گویم بیش بود شیخ بود او در حرم پنجاه سال با مریدی چارصد صاحب کمال هم عمل هم علم با هم یار داشت هم عیان هم کشف هم اسرار داشت خود صلوه و صوم بی حد داشت او هیچ سنت را فرو نگذاشت او

زاهد پیر، چند شب پیاپی در خواب می بیند که از مکه به روم رفته و بر بتی، مدام سجده می کند. پس از تکرار این خواب در شبهای متوالی، او پی می برد که مانعی در سر راه سلوکش پیش آمده و زمان سختی و دشواری فرا رسیده است.

گرچه خود را قدوه اصحاب دید چند شب بر هم چنان در خواب دید کز حرم در رومش افتادی مقام سجده می کردی بُتی را بر دوام لذا تصمیم می گیرد تا به ندای درون گوش داده و به دیار روم سفر کند. جمع کثیری از مریدان، نیز همراه وی راهی دیار روم می شوند.

آخر از ناگاه پیر اوستاد با مریدان گفت : «کارم اوفتاد می بباید رفت سوی روم زود تا شود تعبیر این معلوم زود»

در آن دیار، شیخ روزها بر گرد شهر می گشت تا سرانجام روزی نظرش بر دختری ترسای زیبا افتاده و عاشق او می شود. شیخ پیرانه سر با آن همه مرید و مقام و با آنهمه ذخیره ی عبادت و توشه ی آخرت به ناگاه همه ی خرمن طاعت خویش را در برق نگاه دختر ترسا به آتش می کشد و دل و دین می بازد، ایمان می دهد و ترسایی می خرد.

دختری ترسا و روحانی صفت در رهِ روح اللّهش صد معرفت بر سپهر حسن بر برج جمال آفتابی بود اما بی زوال هر که دل در زلف آن دلدار بست از خیال زلف او زنار بست

—————————–

دختر ترسا چو بُرقع بر گرفت بندبند شیخ آتش در گرفت عشق دختر کرد غارت جان او کفر ریخت از زلف بر ایمان او شیخ ایمان داد و ترسایی خرید عافیت بفروخت رسوایی خرید

شیخ مقیم کوی یار می شود و همنشین سگان ِکوی؛ و پند و نصیحت یاران را نیز به هیچ می گیرد.

پند دادندش بسی سودی نبود بودنی چون بود بهبودی نبود عاشق آشفته فرمان کی برد؟ درد درمان سوز درمان کی برد؟ ———————-

گفت یا رب امشبم را روز نیست یا مگر شمع فلک را سوز نیست در ریاضت بوده ام شبها بسی خود نشان ندهد چنین شبها کسی کار من روزی که می پرداختند از برای این شبم می تاختند

——————————-

جمله یاران به دلداری او جمع گشتند آن شب از زاری او همنشینی گفتش ای شیخ کبار خیز این وسواس را غسلی بر آر شیخ گفتش امشب از خون جگر کرده ام صد بار غسل ای بی خبر آن دگر یک گفت تسبیحت کجاست؟ کی شود کار تو بی تسبیح راست؟ گفت تسبیحم بیفکندم ز دست تا توانم بر میان زنار بست آن دگر گفتش پشیمانیت نیست یک نفس درد مسلمانیت نیست گفت کس نبود پشیمان بیش ازین تا چرا عاشق نبودم پیش از این : : معتکف بنشست بر خاک رهش همچو مویی شد ز روی چون مهش

دختر ترسا از عشق شیخ آگاه می شود و پس از آنکه در مقام معشوق، ناز کرده و شیخ را به سبب عشقش سرزنش و تحقیر می کند.

کی کنند ای از شراب شرک مست زاهدان، در کوی ترسایان، نشست؟ چون دمت سرد است، دمسازی مکن پیر گشتی قصد دلبازی مکن این زمان عزم کفن کردن تو را بهترت آید که عزم من تو را کی توانی پادشاهی یافتن چون بسیری نان نخواهی یافتن شیخ گفتش گر بگویی صد هزار من ندارم جز غم عشق تو کار عاشقی را چه جوان چه پیرمرد عشق بر هر دل که زد تأثیر کرد

سرانجام در برابر نیاز شیخ، ۴ شرط برای وصال قرار می دهد: سجده بر بت، خمر نوشی، ترک مسلمانی و سوزاندن قرآن.

سجده کن پیش بت و قرآن بسوز خمر نوش و دیده از ایمان بدوز

شیخ عاشق، نوشیدن خمر را می پذیرد و آن سه دیگر را ،نه. اما پس از نوشیدن خمر و در حال مستی، سه شرط دیگر را نیز اجابت می کند و زنار می بندد.

دخترش گفت این زمان مرد منی خواب خوش بادت که در خورد منی پیش از این در عشق بودی خام خام خوش بزی چون پخته گشتی والسّلام

چون خبر نزدیک ترسایان رسید کان چنان شیخی ره ایشان گزید شیخ را بردند سوی دیر مست بعد از آن گفتند تا زنّار بست شیخ چون در حلقه زنّار شد خرقه آتش در زد و در کار شد دل ز دین خویشتن آزاد کرد نه ز کعبه نه ز شیخی یاد کرد بعد چندین سال ایمان درست این چنین نوباوه رویش باز شست

کابین ِدختر گران است و شیخ مفلس از پس آن بر نمی آید؛ ولی دل دختر به حالش سوخته و به جای سیم و زر، یک سال خوکبانی را بر شیخ وظیفه می کند و شیخ به مدت یکسال خوکبانی دختر را اختیار می کند.

شیخ گفت ای دختر دلبر چه ماند؟ هر چه گفتی کرده شد، دیگر چه ماند؟ خمر خوردم، بت پرستیدم ز عشق کس مبیناد آنچه من دیدم ز عشق کس چو من از عاشقی شیدا شود و آنچنان شیخی چنین رسوا شود

چون بنای وصل تو بر اصل بود هر چه کردم بر امید وصل بود

باز دختر گفت ای پیر اسیر من گران کابینم و تو بس فقیر سیم و زر باید مرا ای بی خبر کی شود، بی سیم و زر، کارت به سر چون نداری تو سر خود گیر و رو نفقه ای بستان ز من ای پیر و رو

شیخ گفت : هر دم از نوع دگر اندازیم در سر اندازی و سر اندازیم چند داری بیقرارم ز انتظار تو ندادی این چنین با من قرار

عاقبت چون شیخ آمد مرد او دل بسوخت آن ماه را از درد او گفت کابین را کنون ای ناتمام خوک وانی کن مرا سالی مدام تا چو سالی بگذرد، هر دو به هم عمر بگذاریم در شادی و غم

———————–

در نهاد هر کسی صد خوک هست خوک باید سوخت یا زنّار بست تو چنان ظن می بری ای هیچ کس کاین خطر آن پیر را افتاد و بس تو ز خوک خویش اگر آگه نه ای سخت معذوری که مرد ره نه ای گر قد در ره نهی چون مرد کار هم بت و هم خوک بینی صد هزار خوک کُش، بت سوز، در صحرای عشق ورنه همچون شیخ شو رسوای عشق یاران که تحمل این خفت و رسوایی را نداشتند، سرانجام شیخ خود را رها می کنند و به حجاز برمی گردند و گزارش اعمال او را به مریدی (از یاران خاص شیخ) که هنگام سفر روم غایب بود می دهند. او آنها را سرزنش می کند که چرا شیخ خود را در چنان حالی رها کرده اند و به همراه سایر مریدان به روم باز می گردند و معتکف می شوند و ۴۰ شب به دعا پرداخته و با تضرع و زاری از خدا طلب نجات شیخ را می کنند. در شب چهلم، سرانجام مرید باوفای شیخ، پیامبر اسلام (ص) را در خواب می بیند که به او بشارت رهایی شیخ را می دهد.

چون مرید آن قصه بشنود از شگفت روی چون زر کرد و زاری در گرفت با مریدان گفت ای تر دامنان در وفاداری نه مردان نه زنان گر شما بودید یار شیخ خویش یاری او از چه نگرفتید پیش؟ شرمتان باد! آخر این یاری بود؟ حق گزاری و وفاداری بود؟ چون نهاد آن شیخ بر زنار دست جمله را زنار می بایست بست هر که یار خویش را یاور شود یار باید بود اگر کافر شود وقت ناکامی توان دانست یار خود بود در کامرانی صد هزار عشق را بنیاد بر بدنامی است هرک ازین سرکشد از خامی است

———————-

بعد چل شب آن مرید پاکباز بود اندر خلوت از خود رفته باز مصطفی را دید می آمد چو ماه در بر افکنده دو گیسوی سیاه سایه حق، آفتاب روی او صد جهان جان وقف یک سر موی او آن مرید او را چو دید از جای جست کای نبی الله دستم گیر، دست! رهنمای خلقی از بهر خدای شیخ ما گمراه شد، راهش نمای! مصطفی گفت ای به همت بس بلند رو که شیخت را برون کردم ز بند در میان شیخ و حق از دیرگاه بود گردی و غباری بس سیاه آن غبار از راه او برداشتم در میان ظلمتش نگذاشتم آن غبار اکنون ز ره برخاسته ست توبه بنشسته گنه برخاسته ست

او همراه با مریدان عازم دیدار شیخ می شوند و شیخ را می بینند که زنـّار بریده و از نو مسلمان شده و توبه کرده است. و همراه با شیخ به سوی حجاز باز می گردند. شیخ چون اصحاب را از دور دید خویشتن را در میان بی نور دید هم ز خجلت جامه بر تن چاک کرد هم به دست عجز بر سر خاک کرد گه ز آهش پرده گردون بسوخت گه ز حسرت در تن او خون بسوخت حکمت اسرار قرآن و خبر شسته بودند از ضمیرش سر به سر جمله با یاد آمدش یکبارگی باز رست از جهل و از بیچارگی کفر برخاست از ره و ایمان نشست بت پرست روم شد یزدان پرست شیخ غسلی کرد و شد در خرقه باز رفت با اصحاب خود سوی حجاز

اما دختر ترسا که زمانی ایمان شیخ را زائل کرده بود، شب هنگام در خواب می بیند که او را به سوی شیخ می خوانند که دین او اختیار کند. او چو آمد در ره تو بی مجاز در حقیقت، تو ره او گیر باز از رهش بردی به راه او درآی چون به راه آمد، تو همراهی نمای ره زنش بودی بسی همره بباش چند ازین بی آگهی آگه بباش

احوالش دگرگون می شود و دلداده و سرگشته، دیوانه وار، سر به بیابان، در پی شیخ می گذارد.

زار می گفت ای خدای کارساز عورتی ام مانده از هر کار باز مرد راه چون تویی را ره زدم تو مزن بر من که بی آگه زدم بحر قهاریت را بنشان ز جوش می ندانستم، خطا کردم، بپوش هر چه کردم بر من مسکین مگیر دین پذیرفتم برین بی دین مگیر

بر شیخ الهام می شود که دختر ترسا، آشنایی یافت با درگاه ما کارش افتاد این زمان در راه ما بازگرد و پیش آن بت باز شو با بت خود همدم و همساز شو

شیخ باز می گردد و دختر را آشفته و مشتاق می یابد؛ دختر به دست او اسلام می آورد و چون طاقت فراق از حق را نداشته، در دامان شیخ، جان بر سر ایمان خود می نهد.

گفت «شیخا طاقت من گشت طاق من ندارم هیچ طاقت در فراق می روم زین خاکدان پر صداع الوداع ای شیخ عالم، الوداع چون مرا کوتاه خواهد شد سخن عاجزم عفوی کن و خصمی مکن» این یگفت آن ماه و دست از جان فشاند نیم جانی داشت بر جانان فشاند

جمله چون بادی ز عالم می رویم رفت او و ما همه هم می رویم زین چنین افتد بسی در راه عشق این کسی داند که هست آگاه عشق جنگ دل با نفس هر دم سخت شد نوحه ای در ده که ماتم سخت شد

تئوری

•April 8, 2010 • Leave a Comment

هنگام اشاره به فرهنگ سنتی چین، نام یک شخصیت در اذهان زنده می شود و او کسی جز کنفوسیوس نیست. در جامعه چین هیچکس به اندازه ” کنفوسیوس” تاثیرگذار نبوده است .به همین دلیل هر کسی تا اندازه ای در باره او می داند و کم و بیش تحت تاثیرتئوری مکتب ” کنفوسیوس” قرار گرفته است .

” کنفوسیوس” بنیانگذار مکتب ” کنفوسیوس” است. در بیش از دو هزار سال گذشته اندیشه مکتب ” کنفوسیوس ” نه تنها زمینه های سیاسی و فرهنگی را شامل شده بلکه در فعالیت ها و شیوه های فکری هر چینی تاثیرگذار بوده است. بعضی دانشمندان خارجی اندیشه مکتب ” کنفوسیوس” را اندیشه مذهبی چین می دانند. در واقع مکتب ” کنفوسیوس” یکی از مکتب های قدیمی چین است و اندیشه ای فلسفه است و مذهبی نمی باشد . اندیشه کنفوسیوس نه تنها در فرهنگ چین تاثیرگذاری عمیق دارد، بلکه در بعضی کشورهای آسیا تاثیر گذاشته است.

” کنفوسیوس” سال 551 قبل از میلاد به دنیا آمد و سال 479 قبل از میلاد در گذشت. هنگامی که سه سال داشت، پدرش مرد و همراه مادرش در استان ” شان دونگ” کنونی واقع در شرق چین اقامت داشت. اسم ” کنفوسیوس” ” کنوگ چیو” بود و ” کنفوسیوس” نامی است که مردم به صورت احترام برای او برگزیدند .

” کنفوسیوس” در دوره حکمرانی سلسله بهار و پائیز زندگی کرد. وی در کشوری بنام ” لو” اقامت داشت و کشور” لو” پیشرفته ترین کشور در زمینه فرهنگی بود.

“کنفوسیوس ” در تمام عمر خود یک مقام عالی رتبه نبود، اما دانش زیادی داشت. در قدیم آموزش و پرورش از حقوق ویژه اشراف بود. اما ” کنفوسیوس” با شیوه خود این حق را از آنان گرفت و خود شاگردانی را جذب کرد و به آنها آموزش داد. افراد از هر طبقه ای با پرداخت مبلغی ناچیز می توانستند برای تحصیل نزد او بروند . گفته می شود که وی سه هزار شاگرد داشته و در میان آنها چند تن جزو دانشمندان آینده بوده اند .

چرا اندیشه ” کنفوسیوس” توانست در دوران فئودالی جایگاه برتر را اشغال کرد؟ مشکل است که به آسانی بتوان به این سوال پاسخ داد . اما به طور ساده می توان گفت که اندیشه طبقه بندی جدیی و اندیشه بهبود بخشیدن سیاسی با منافع طبقه محاکمه منطبق بود و در آن وقت برای ثبات جامعه سودمند به نظر می رسید و به پیشرفت جامعه مساعدت می کرد.طبق تئوری وی، امپراتور باید خیلی خوب کشور را اداره کند و مردم باید به امپراتور وفادارباشند. در این وضع کشور آرام خواهد بود و مردم زندگی با ثباتی خواهند داشت .

در قرن دوم قبل از میلاد، چین کشور قوی، متحد با سیستم تمرکز قدرت بود. حاکمان می دانستند که تئوری ” کنفوسیوس” برای حفظ ثبات جامعه فئودالی مناسب است و به همین دلیل اندیشه ” کنفوسیوس” به عنوان اندیشه رسمی کشور تعیین شد.

در کتاب” لون یو” سخنان قابل نقل ” کنفوسیوس” و گفتگوهای ” کنفوسیوس” با شاگردان وی نگاشته شده است . در جامعه قدیم چین مردم با اندیشه های همین کتاب زندگی خود را استاندارد می کردند. افرادی که می خواستند به مقامی برسند ، باید این کتاب را بدقت می خواندند . چینی ها اعتقاد دارند که نیمی از کتاب” لون یو” می توان یک کشور را اداره کرد.

در واقع ” لون یو” کتابی است که موضوعات آن فراوان و زبان آن زنده است. سخنهای ” کنفوسیوس” مربوط به زمینه های مختلف در آن آمده است، مانند خواندن کتاب، موسیقی،گردش در حومه شهر، دوستی و غیره. در این کتاب آمده است که شاگردی سؤالی مطرح کرد مبنی بر اینکه اگر در میان ارتش، غله و مردم یکی را باید از دست داد ، بهتر است کدام را انتخاب کنیم و کنفوسیوس بلافاصله جواب داد: ارتش.

موضوعات ” کنفوسیوس” بسیار فراوان است و در میان آنها بسیاری حتی امروزه با ارزش است . سخنهای وی در ” لون یو” امروز گفته های عامیانه چینی هاست که همواره مورد استناد قرار می گیرد. مانند این جمله معروف که اگر سه نفر باهم قدم زنند، در میان آنها حتما یک نفر باید معلم باشد . معنی این جمله این است که هر نفر برتری های خود را دارد، بدین جهت افراد باید از یکدیگر بیاموزند

زندگی

•April 8, 2010 • Leave a Comment


کُنفُسیوس در ۵۵۱ پیش از میلاد در ایالت کوچک لو که امروزه بخشی از شهرستان جدید شاندونگ است متولد شد و در ۴۷۹ پیش از میلاد در گذشت. والدینش، که در زمان کودکی او زندگی را بدرود گفتند، او را کونگ – کویی نامیدند. کنفوسیوس از کلمهٔ کونگ فوزی، به معنای ((استاد بزرگ، کونگ)) گرفته شده‌است.

«کنفوسیوس» سال ۵۵۱ پیش از میلاد زاده شد و سال ۴۷۹ پیش از میلاد در گذشت. هنگامی که سه سال داشت، پدرش مرد و همراه مادرش در استان «شان دونگ» کنونی واقع در شرق چین اقامت داشت. اسم «کنفوسیوس» «کنوگ چیو» بود و «کنفوسیوس» نامی است که مردم به صورت احترام برای او برگزیدند.

«کنفوسیوس» در روزگار فرمانروایی دودمان بهار و پائیز زندگی کرد. وی در کشوری بنام «لو» اقامت داشت و کشور«لو» پیشرفته‌ترین کشور در زمینه فرهنگی بود.[۱]

«کنفوسیوس» از مقامات چندان بلندپایه نبود، اما دانش زیادی داشت. در چین باستان آموزش و پرورش از حقوق ویژه اشراف بود. اما «کنفوسیوس» با شیوه خود این حق را از آنان گرفت و خود شاگردانی را جذب کرد و به آنها آموزش داد. گفته می‌شود که وی سه هزار شاگرد داشته و در میان آنها چند تن جزو دانشمندان آینده بوده‌اند.[۲]

کنفوسیوس در پنجاه سالگی به خدمت فرماروایان دولت «چو» رسید و حکومت یکی از شهرهای بزرگ را در دست گرفت. او رسیدن به مقام حکومتی را بهترین راه ایجاد اصلاحات اجتماعی می‌دانست. سخنان او در مورد شیوه حکومت و اخلاق حاکمان، مورد پذیرش هم‌روزگارانش واقع نشد و حتی به زندان نیز افتاد. سرانجام در سال ۴۷۹ پیش از میلاد، در حالی که خود را ناموفق می‌دانست از دنیا رفت. وی آثار مهمی بر جای نهاد و شاگردان برجسته‌ای پرورش داد که آموزه‌های او را رونق بخشیدند.[۳]

نخستین زندگی نامهٔ او ۳۷۵ سال پس از درگذشتش توسط سوماچیین، مورخ نامعتبر نوشته شد. در طول آن همه سال پس از در گذشت او، به واسطهٔ آن که فردی مشهور و برجسته و نیز حکیم بود، افسانه‌های بسیاری درباره‌اش ورد زبان‌ها بود و از این‌رو سوماچیین در اطلاعاتی که دربارهٔ او کسب کرد، وارد شد.وی آفرینش جهان را مبتنی بر قانون قطبیت می‌داند؛ به این منظور که از هستی مطلق٬ نخست موجودی یگانه که خود کنفسوس آن را قطب بزرگ می‏خواند ٬منبعث می‏شود و همراه آن قطب دیگری که قسمت پذیر است بوجود می‌آید. این دو قطب با هم روبرو و به هم پیچیده می‏شوند. از این جا جهان کون و فساد مانند دو نیروی قوی و ضعیف یا روشنایی و تاریکی و یا نماینده صفات مرد و زن٬ پا به عرصه هستی میگذارد و تغییر و تبدیل یافتن این دو قطب٬ اساس به وجود آمدن خوبی یا بدی و یا خیر و شر است.

خلاصه حکمت اشراق

•April 8, 2010 • Leave a Comment

شیخ اشراق ؛ سهروردی در ضمن تحصیل چنین استنباط کرد که موجودات دنیا از نور به وجود آمده و انوار به یکدیگر می‌تابد و آن تابش متقابل را اشراق خواند و به همین جهت لقب شیخ الاشراق را یافت.

نظریه فلسفی سهروردی این بود که هستی غیر از نور چیزی نیست و هر چه در جهان است و بعد از این به وجود می‌آید نور می‌باشد. .

او معتقد بود که نور یکی بر دیگری می‌تابد و لذا جهان جز اشراق نمی‌باشد. بعضی از نورها ضعیف اند وبعضی رقیق و برخی تراکم دارد . همانگونه که نورهای قوی بر ضعیف می‌تابد نورهای ضعیف هم بسوی انوار قوی تابش دارد. انسان که از موجودات جهان است از نور می‌باشد و به دیگران می‌تابد همانگونه که نورهای دیگران به او می‌تابد. بمناسبت اینکه از انسان به دیگران نور تابیده می‌شود انسان فیاض است و می‌تواند به دیگران نور برساند و از نور سایرین روشن شود.

سهروردی می‌گفت که حکمت بر دو نوع است: حکمت لدنی و حکمت العتیقه. حکمت العتیقه یعنی حکمت قدیم همواره بوده و در قدیم هندیها و ایرانیها و بابلیها و مصریها و بعد از آن یونانیها برخوردار بوده اند. اما حکمت لدنی خاصان از آن برخوردار می‌شوند. اما در آغاز این دو حکمت از یک مبدا سرچشمه می‌گرفته و آن ادریس بوده که نام دیگر آن هرمس است.بعد از اینکه مردم حکمت از ادریس آموختند به عقیده او به دو شاخه شد که یکی به سمت ایران ودیگری به‌طرف مصر و بعد این دو شاخه وارد اسلام گردید

موسیقی در آثار ابوعلی سینا

•April 8, 2010 • Leave a Comment

موسیقی در آثار ابوعلی سینا

در دیباچه کتاب “نجات” نیز ضمن ذکر فهرست فصول کتاب بعد از فصل “علوم الریاضیه” از فصلی با عنوان “کتاب الموسیقی للشیخ الرئیس ابوعلی بن سینا من جمله کتاب نجات” نام می برد، ولی در اغلب نسخ کتاب ذکر شده این فصل دیده نمی شود. این فصل در کتاب نجات تقسیم بندی نشده است ولی مطالبی که شرح داده بطور کلی عبارت است از:1- صوت ، 2- ابعاد ، 3- اجناس ، 4- جموع و ایقاع و انتقال آلات موسیقی از قبیل چنگ، طنبور و … 5- مزمار و پرده بندی برربط و 6- تالبف الاحان.همچنین در “دانشنامه علایی” که به زبان فارسی برای علاء الدوله نوشته شده است فصلی در ارتباط با موسیقی مشاهده می شود. بعضی عقیده دارند که نظر به شباهتی که بین فصل موسیقی در “دانشنامه علایی” و کتاب “نجات” موجود است، احتمال دارد که فصل موسیقی در دانشنامه علایی بعد از مرگ ابن سینا توسط شاگردانش به عبدالله جوزجانی نوشته شده باشد.

در “رساله فی تقاسیم الحکمه” نیز فصل کوچکی راجع به موسیقی و تعریف اصطلاحات مربوط به آن دیده می شود. بنا به قول ابن ابی اصیبعه، ابن سینا رساله دیگری نیز بنام “مدخل الی صناعت الموسیقی” نوشته است.

برداشت از اقلیدس؟
برخی از مورخان بر این عقیده هستند که آثار ابن سینا در زمینه موسیقی، ترجمه ای است از نوشته های اقلیدس ولی در مقابل، بسیاری دیگر از تاریخ نویسان و محققان این نظریه را قبول ندارند زیرا در متن این رسالات ذکری در این خصوص دیده نمی شود و خیلی عجیب بنظر می آید که شخصی مانند ابن سینا با همت و وسعت نظر فوق العاده ای که داشته است از ذکر این مطلب خودداری کند.

مقدمات هارمونی
… ابن سینا در کتاب “شفا” خود به مسئله “ترکیب و تالیف و تضعیف” اشاره می کند و آن عبارت است از تمهیدی که نوازندگان برای ازدیاد تاثیر موسیقی بکار می برند. مقصود از ترکیب این است که ما یک صوت را با صوت چهارم یا پنجم آن تواماً بنوازیم. بی مورد نیست که در اینجا در خصوص تاثیر این عمل در تحول موسیقی غرب و پیدایش فن ارغنون (ارگانوم) و علوم کنترپوآن و هارمونی صحبت کنیم.

در واقع مقدمه پیدایش هارمونی همین ترکیب اصوات یا organum یا ارغنون است و چنانچه اشاره شد بدون شک از مشرق زمین شروع شده است. زیرا اولاً از قرن ششم تا نهم میلادی در کشورهای متمدن اروپا هیچ کتابی راجع به موسیقی نظری انتشار نیافته است و از طرف دیگر در شهر قرطبه (Cordoba) در اسپانیا که دارالعلم غرب و از مراکز مهم ترویج علوم و فلسفه اسلامی بوده، در مدارس موسیقی “فن ارغنون” تدریس می شده است.

ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت است که یکی از مشاهیر علمای موسیقی ایران بنام زیریاب {یا زریاب} فارسی (“ابوالحسن علی ابن نافع”) موسس مدرسه موسیقی قرطبه بوده است.

ارغنون یا ارک و یا همان ارگ امروزی
ابن سینا در باره “ارک” یا ارعنون فقط اشاره مختصری در کتاب شفا می کند و این هم شاید از این جهت بوده که این ساز تا آنجایی که تحقیق شده است ابتدا در نواحی آسیای صغیر ساخته شده است. علمای جهان اسلام که راجع به آلات موسیقی رسالاتی نوشته اند همیشه اسم هر سازی را با محل اصلی آن معرفی و ذکر می کرده اند و چنانچه ملاحظه می شود در قصه هزار و یک شب نیز این قانون بکار رفته است.

مثلاً عود حیلیقی (عود دمشق) یا چنگ عجم یا قانون مصری ، نی تاتاری و … به همین علت هرگاه که راجع به ارگ مطلبی نوشته اند آنرا به بیزانس یا یونان نسبت داده اند. به همین علت شاید بتوان حدس زد که این ساز از اختراعات مردم آسیای صغیر باشد.

به هر حال ابن سینا در کتاب “شفا” راجع به ارگ می گوید: “بعضی اوقات سازهایی ساخته می شود که در آن می دمند و از جمله آنها سازی است که اصلش از بیزانس و معروف به ارگ است”. همچنین در کتاب دیگری بنام “رساله فی الحکمه” که منسوب به وی است آمده است: “از جمله ابتکارات خارق العاده در عالم موسیقی ایجاد سازهای ترکیبی مثل ارکان (اورگانوم) و نظار آن است.”

قسمتی از فصل پرده بندی کتاب شفا
“آلات موسیقی را اقسامی است. از جمله سازهایی که دارای تار و دستان (پرده) و آنها را با مضراب می نوازند، مثل بربط و طنبور. ولی مشهورتر و متداولتر از همه، همان بربط است و اگر سازی بهتر از این وجود داشته باشد، مسلماً نوازندگان از آن بی اطلاع هستند. بنابراین لازم است که ما در باره ساختمان و نسبت بین پرده های آن صحبت کنیم. توضیح راجع به سازهای دیگر را به اشخاص دیگر واگذار می کنیم که بعد از اطلاع به شرح آنها بپردازند.”

“بنابراین می گوییم که عود (بربط) سازی است که بین مشطه و انف (جای گوشی ها) آن به فاصله یک چهارم طول یک سیم پرده ای بسته باشند برای انگشت خنصر. بنابراین بین مطلق (دست باز) و خنصر فاصله چهارم یعنی نسبت چهار به سه (4/3) است. سپس طول سیم را به نه قسمت تقسیم کرده و یک نهم آنرا از انف جدا کرده پرده ای می بندیم که سبابه می نامیم و بن مطلق و سبابه که معادل هشت به نه است را فاصله طنینی (یک پرده) گوییم …”

گوش کن !

•April 8, 2010 • 1 Comment

گوش کن !

“دو گوش داریم و یک دهان ؛ برای اینکه دو برابر آنچه میگوییم ، گوش دهیم .” اسپیکتوس

گوش دادن یک مهارت است


موثر گوش دادن مهارتی  است که نیاز به یادگیری دارد و در بیشتر افراد خود به خود به وجود نمی آید . برای خوب گوش دادن پاداشی در کار نیست در حالی که برای گوش ندادن مجازات های زیادی هست !!

چه احساسی دارید وقتی مخاطب و شنوده شما به سخنان شما بی توجه است ، با نگاه کردن به ساعت خود ، واکنش نشان ندادن به حرف های شما   و یا به کار بردن عباراتی که شما را از ادامه ی سخنان خود باز می دارد  ؟! به احتمال زیاد شما احساس رنجش خواهید کرد و از این بد تر احساس خواهید کرد که در حال حرف زدن با دیوار بوده اید !

شنودگان خوب تاثیر و قدرت نفوذ بسیاری ، بسیار بیشتر از آن چیزی که اگثر مردم فکر می کنند ؛ بر گوینده دارند .

اکثر افراد تصور می کنند که گوش دادن اساسا همان شنیدن است ؛ تصور نادرستی که به این عقیده منجر می شود که موثر و خوب گوش دادن عملی غیر ارادی است . و در نتیجه ی آن افراد تلاشی برای تقویت مهارت گوش دادن و در نتیجه ی آن تقویت و بهبود روابط اجتماعی خود نخواهند کرد.

تحقیقان نشان می دهد که به طور متوسط افراد تنها 35% عملکرد خوب و موثری به عنوان شنونده دارند . این عدم توانایی در کارآمد و خوب گوش دادن اغلب به از دست دادن فرصت ها  برای داشتن روابطی خوب و پایدارمنجرشده و باعث سوتفاهم ها ، کشمکش و بحث و جدل ها می شود .

سه سطح گوش دادن


آگاهی داشتن از عادات و رفتار های گوش دادن خود به شما کمک خواهد کرد که مهارت گوش دادن را در خود تقویت کرده و شنونده ای موثر و کار آمد شوید. گوش دادن را می شود در سه سطح مورد بررسی قرار داد که هر سطح دارای مشخصه ها و رفتار هایی است که بر کیفیت گوش دادن تاثیر دارد .

باید توجه داشت که اغلب افراد به هنگام قرار گرفتن در موقعیت های ناسازگار ، و هنگامی که  در معرض انتقاد و  فشار قرار می گیرند  و هنگامی که احساس تنش و اضطراب ، ترس یا خطر دارند نمی توانند شنونده های کارآمد وخوبی باشند .

سطح اول


فرد در سطح اول به عنوان شنونده ای خوب و موثر ظاهر می شود . این شنوندگان به دنبال یافتن نکات جذاب و جالب  در سخنان گوینده هستند و به سخنان گوینده را فرصتی برای گرد آوری اطلاعات جدید و سودمند تلقی می کنند ؛ این نگرش سبب می شود که به سخنان دقت گوش کنند و آنها را تجزیه و تحلیل کنند .

شنودگان کارآمد از نقطه نظرات و نگرش خود آگاهی کامل دارند و درعین حال توانایی عم پیش داوری  وداوری در مورد سخنان گویده را نیز دارند . شنودگان کار آمد از اثرات  عبارات و کلماتی که موجب رنجش گوینده می شود آگاه هستند و از به کار بردن این چنین عباراتی پرهیز می کنند .

شنودگان کارآمد از قضاوت و داوری کردن پرهیز می کنند و در برابر احساست دیگران جبهه نمی گیرند بلکه سعی می کنند احساسات دیگران را درک کرده و با آنها همدلی می کنند و این توانایی دارند که به مسائل از نقطه نظر گوینده نگاه کنند ، که منجر می شود که برای احساسات و افکار دیگران نیز احترام قائل می شوند حتی اگر با افکار و احساسات آنها در تضاد باشند .


شنودگان دراین سطح زمانی را به فکر کردن سخنان گوینده و پیش بینی جملات بعدی او؛ خلاصه کردن ذهنی پیام گوینده ؛ ارزیابی کردن سخنان و توجه ویژه به حرکات و حالت های ظاهری گوینده اختصاص می دهند . تمرکز و هدف اصلا آنها فرآیند گوش دادنی است که درک گوینده و احترام به گوینده  را به همراه دارد .


سطح دوم


در این سطح شنونده اساسا به کلمات و مضمون سخنان گوش می کند اما

معنای آنها را درک نمی کند و نمی فهمد . لازم به یاد آوری است که این کلمات نیستند که موجب ایجاد ارتباط می شوند بلکه معنایی است که توسط کلمات القا می شود .

در این سطح به دلیل اینکه شونده صرفا به ظاهر کلمات توجه دارد ازتفکر و توجه به معنای کلمات ، حرکات بدن ؛ تغییر در کیفیت صدای گوینده  و … باز می ماند و به تبع آن شونده ازدر این سطح تنها سخنان گوینده را می شنود و تلاشی برای درک کردن منظور گوینده نمی کند ؛ کاملا واضح است که گوش دادن در این سطح منجر به درک نادرست و بروز سوتفاهم ها و احساست نا خوشایند دیگری می شود .


سطح سوم


در سطح شونده اساسا نه به سخنان گوینده گوش نمی دهد بلکه آنها را نمی شنود . در این حال گوینده به سخن می گوید در حالی که شنونده به موضوع دیگری فکر می کنند ؛ این گونه رفتار های مخرب روابط است و منجر به برز کدورت ها  ، بحث و جدل ها  و … می شود

.

راهبردهای شنودهای همدل و کارآمد بودن


  • · آگاه باشید . شما می توانید جو مثبتی را با رفتارهای غیر کلامی خود از قبیل ارتباط چشمی ، چهره ای دوستانه ، صدایی آرام  و … ایجاد کنید .

  • · به نیاز های گوینده توجه داشته باشید و به آنها علاقه نشان دهید و به یاد داشته باشید که گوش دادن در سطح اول درک و احترام به گوینده را در بر دارد .

  • · به گوینده را در سخن گفتار  احساسات و افکار ش آزاد بگذارید و اجازه دهید هر طور که مایل است سخنان خود را پیش برد . از پرسیدن سوالات متعدد پرهیز کنید .

  • · اجازه ندهید که شما را درگیر موضوع کنند . هرگز شخصا درگیر ماجرا نشوید چون در این صورت به بیان افکار و عقیده های شخصی خود خواهید پرداخت که ممکن است منجر یه پیش داروی یا قضاوت سخنان گوینده گردد .

  • · از عبارات و کلمات برای تایید سخنان گوینده و برای اینکه نشلن دهید که یه سخنان او گوش می کنید و برای او و سخنانش اهمیت قائل هستید استفاده کنید و او را برای ادامه ی دادن به سخن گفتن تشویق کنید . عبارات ساده ای چون : آها! –  که این طور – می فهمم – چه جالب – در موردش به من بگو – دوست داری در موردش صحبت کنیم – و …

آنچه برای شنوده ای کارآمد شدن اهمیت دارد این است به رفتار های خود توجه داشته باشیم و عواقب و نتیجه های آنها را تجزیه و تحلیل کنیم و این نکات و راهبرد های به ظاهر ساده را به  طور آگاهانه در زندگی روزمره خود مد نظر قرار دهیم تا به تدریج به عادات و رفتارهای گوش دادن ما بدل شوند . زمانی را در هر روز برای تمرین این راهبرد ها و تجزیه و تحلیل رفتارهای خود اختصاص دهید ؛ از نتیجه آن شگفت زده خواهید شد .

درمورد نویسنده : مدلین بارلی آلن (Madelyn Burley-Allen) موسس نیروی درونی رفتارهای انسان در 1972 است . او بالغ از 2000 سمینار در آمریکا ؛ چین، هند ، روسیه ، سنگاپور ، اندونزی ، مالزی  داشته است و کتاب های متعددی را منتشر کرده که از آن جمله می توان به گوش دادن : مهارتی فراموش شده اشاره کرد .

ترجمه : خودم

هاله نورانی چیست ؟

•February 18, 2010 • Leave a Comment

هاله نورانی چیست ؟

هاله نورانی ميدان تپنده اي از انرژي و اطلاعات بوده که تا فراسوي مرزهاي بدن فيزيکي ما وسعت يافته است. بدن فيزيکي ما توسط ميدان انرژيِ حياتيِ لطیفی احاطه شده است که همچون يک سپر عمل مي کند، و با محيط پيرامونش در تعامل است. به عبارت دیگر ميدان ظريف انرژي اطراف انسان هاله نام دارد. اين انرژي حياتي، تجلي چند بعدي انرژي درخشان كيهاني است، كه كالبد فيزيكي را در برگرفته، در آن نفوذ مي‌كند و به آن حيات و معنا مي‌بخشد.

هاله لطيفي که دور ما تابيده شده، دنياي درون ما را منعکس مي کند. هاله، بازتاب ماهيت واقعي ما در هر لحظه است. هاله ما به عنوان ميدان انرژي بشري، شامل تمام اطلاعات گذشته، حال و آينده ي ما است. هاله، تصوير كامل زندگي ما است. هاله در برگيرنده‌ي آگاهي ما است و افكار، احساسات و آگاهي ما از آن منشأ مي‌گيرند. هاله شامل تمام تجربيات زندگي ما از لحظه‌ي تولد تا لحظه‌ي مرگ است.

به یاد داشته باشیم که ما مجموعه اي از اطلاعات و انرژی ها هستيم که در جهاني وسيع از اطلاعات و انرژی ها قرار داريم. ذهن و بدن ما، سيستم هاي انرژي به هم متصل هستند و ما به عنوان اُپراتور آگاه آن هستیم. هاله نورانی ما، ذهن و بدن ما را به هم متصل مي سازد. هاله ي ما، همچون يک فيلم خوب، مي تواند راه زندگي و کار سالم و موفق را به ما نشان دهد.

هاله نورانی ما تعيين مي کند که ما چه واقعيتي را دريافت و تجربه کنيم. اگر ما خواهان تغييرات مثبت در زندگي و کارمان هستيم، مي توانيم اين تغييرات را به واسطه ي هاله مان اعمال کنيم. اين میدان انرژي، نشان  مي دهد که ما در هر زمان، زندگي را چگونه تجربه کنيم. اين  ارتعاش هاي دروني، کليد فهم، خودشناسي و شناخت زندگي هستند. تغيير واقعيت دروني مان، منجر به تغيير در زندگي واقعي بيروني مان مي شود. بنابراين، اولين گام، داشتن ذهني رها و خواهان تغيير زندگي به سوي موفقيت، سعادت، نوآوري، شادماني و پیشرفت است.

در هاله انسان صدها نقطه‌ي تمركز و تجمع انرژي وجود دارد، نقاطي كه از طريق آنها انرژي به هاله وارد يا از آن خارج ‌شده را چاكرا می نامند. چاكراها، جريان انرژي كيهاني و زميني را به داخل و خارج هاله تنظيم مي‌كنند و انرژي حياتي را براي حفظ و نگهداري كالبد فيزيكي انتقال مي‌دهند.

رنگ هاي هاله:

هاله نورانی به رنگهای مختلف دیده می شود. رنگ هاله، با خصوصيات شخصيتي يا الگوهاي رفتاري ما ارتباط دارد. همچنين رنگها  در هاله بازتاب وضعيت ذهني و عاطفي ما هستند. با فهميدن رنگ هاي هاله مي توانيم برنامه ريزي مجدد ذهن و بدن را آغاز کنيم. رنگ هاي هاله نشان ميدهد که ما چگونه زندگي و هر واقعيت ديگري را که در هر زمان تجربه مي کنيم، دريافت مي داريم. اين رنگ ها، همچنين، چگونگي پردازش فيزيکي، عاطفي و ذهني زندگي ما را نشان مي دهد. به طور كلي، هر چه هاله رنگين‌تر، واضح‌تر، و روشن‌تر باشد، صاحب آن داراي شخصيتي بهتر و والاتر است. همچنين هر چه پراكندگي انرژي در هاله يكنواخت‌تر باشد، آن شخص سالمتر و متعادل‌تر است.

رنگ هاله مي تواند کمک کند تا:

·         خودتان را بهتر بشناسيد.

·         تعامل هاي دروني عميق ذهن/ بدن و همچنين الگوهاي رفتاري تان را بفهميد.

·         روابطي بهتر با خود، همسر، خانواده و دوستان تان برقرار کنيد.

·         ديگران را بهتر درک کنيد؛ اين امر نه تنها به روابط شخصي تان کمک مي کند، بلکه براي امور شغلي، مذاکرات و روابط عمومي تان مفيد است. درک بهتر، بين مردمي که کاملاً متفاوت هستند، در يک زمان پذيرش و تفاهم ايجاد مي کند.

·         نقاط قوتتان را بشناسيد و خصوصيات شخصيتي و رفتارهاي غير ضروري ضعيف را کنار بگذاريد.

·         جواب سوال هاي بيشماري را که درباره خودتان داريد، پيدا کنيد.

·         به “خود” برتري که فراسوي شما است، متصل شويد.

رنگ هاله، موارد زير را منعکس مي سازد:

·         استعداد هاي رفتاري شخصيتي

·         روابط و حرفه

·         کمال درونی

·         سلامت عاطفي- انرژيايي

·         توانايي هاي ذهني و قدرت اراده

·         نقاط ضعف و قوت

سپندارمزدگان

•February 18, 2010 • Leave a Comment

عاقلان نقطه ی پرگار وجودند ولی ؛ عشق داند که در این دایره سرگردانند …

29 بهمن سپندارمزدگان روز گرامیداشت عشق راستین فرخنده باد .

عاشق شو ارنه روزی کار جهان سر آید … ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

متافیزیک ابن سینا

•February 18, 2010 • Leave a Comment

متافیزیک ابن سینا

متافيزيک آن طور که ابن سينا در کتابش با عنوان “شفا” در نظر گرفته، توضيح عقلانی همه هستی ست. ابن سينا “مشتق شدن همه چيز از هستی لازم”، ابديت هستی و نيز نفی شناخت آنچه مجزا از منبع هستی ست را در اين کتاب توضيح داده .

ابن سينا برای هر علمی موضوعی در نظر گرفته و علوم را به دوشاخه نظری و عملی تقسيم کرده . از نظر او، علم نظری دانشی ست که موضوعش مستقل از ماست درحالی که علم عملی برای ما کاربرد داره. او سه نوع علم عملی در نظر می گيرد: دانش کشورداری، اقتصاد و حکومت بر خود. او همچنين سه علم نظری را ممکن می داند: فيزيک، رياضی و دانش ماوراء الطبيعه که همون متافیزیکه .

ابن سينا اولين کسی ست که کانی شناسی را ابداع کرده و در شيمی به شیوه قدیم هم کار کرده . ابن سینا در نجوم نیز تحقیقاتی داره و با ابوریحان بیرونی تبادل فکر داشته . یرداختن به حوزه های مختلفی که ابن سینا در آنها کار کرده در حئ دانش محدود من نیست!

ابن سينا دانش ماوراء الطبيعه یا متایزیک را دانشی الوهی می داند و موضوعش را طبق ديدگاه ارسطويی چيزی می داند که موجوديت داشته باشد. او به دو دليل مربوط بودن خدا به دانشهای ديگر را نفی می کند:

۱. دانش های ديگر يا دانش عملی هستند يا فيزيک يا رياضی و نمی توانند درباره خدا باشند.

۲. اگر خدا در متافيزيک بررسی نشود در هيچ علم ديگری قابل بررسی نخواهد بود. حتی اگر محوريت موضوع خدا در اين علم لازم باشد نمی توان جز اين يذيرفت که خدا موضوع خود را تشکيل می دهد.

ابن سينا اين مورد را مطرح می کند که موضوع متافيزيک به علت اوليه مربوط است. اگرچه به نظر ابن سينا، علت اوليه موضوع منحصر به متافيزيک نيست. چرا که وجود اين علت بايد در اين علم نشان داده بشه. ابن سينا با استفاده از متافيزيک ارسطو اين راه حل را ييشنهاد می کنه که موضوع  متافيزيک هستی آن گونه که هست می باشد که با هر آن چه وجود داره اشتراک داره. در تاريخ متافيزيک ابن سينا نخستين کسی ست که اين راه حل را ييشنهاد کرده.

ابن سينا موضوع متافيزيک را با موضوع ديگر علوم نظری مقايسه کرده .

او  فيزيک را دانش اجسام آن گونه که هستند نمی داند بلکه آن گونه که حرکت می کنند يا ساکنند. رياضيات از نظر او، دانش مربوط به اندازه گيری و اعداد است و بنابراين به هستی که حادث شدنش رياضی ست ارتباط داره. در هر دوی اين دانشها هستی به طور محدود بررسی می شه چرا که به ماده، اندازه يا تعداد بستگی داره. در اين دو دانش،‌ هستی ييش فرض شده است بدون آن که برای خودش مطالعه بشه. هستی موضوع دانش متافيزيک است و در اين دانش بدون هيچ محدوديتی بررسی می شه. متافيزيک همه مقوله های مربوط به هستی از جمله: ذات، کميت و کيفیت را شامل می شود ولی مقوله عمومی تر خود هستی ست که بقيه مقوله ها را دربر می گيرد.

موضوع متافيزيک، هستی همانطور که هست و مشترک با هر آن چه هست است. ابن سينا می گويد که هستی نخستين موضوعی ست که به فکر در می آيد. اين نظر ابن سينا بعدها توسط فيلسوفانی نظير آکويناس و هايدگر استفاده شده .تعبير هستی از اين جمله ابن سينا، درک روح ما از موجوديت داشتن چيزهاست. هستی، همه چيز را نه آن طور که اين گونه يا آن گونه است بلکه آن طور که موجوديت دارد دربر می گيره.

ابن سينا علاوه بر ارسطو، از نظر فارابی نيز بهره برده . فارابی متافیزیک ارسطو را به این صورت در نظر گرفته بود که ١٠علت برای هستی وجود دارد که ٩ علت ثانوی هستند. از نهمین علت، علت دهم که علت فعال است به وجود می آید. دو علت اول، اولین کره آسمانی و هفت علت کرات مربوط به سیارات را یدید اورده اند. فارابی روح این کرات را به خلقت جوهر جسمانی توسط خدا مربوط می دانست که ماده اولیه همراه با حرکت را تشکیل داده که اجزایش با وجود تفاوتهای شکلی به هارمونی و هماهنگی رسیده اند، نیزعناصر چهارگانه طبیعی یعنی گرما، سرما، خشکی و رطوبت از آنها تشکیل شده . در ادامه چرخه تکاملی، اشکال کامل تر یعنی گیاهان، جانوران و انسان یدیدآمده اند. فارابی همچنین به علم منطق، توانایی زبان و فکر یرداخته . او تکامل ذهن را به سه مرحله ذهن بالقوه، ذهن بالقعل و ذهن به دست آمده تقسیم کرده است. از نظر او، نوع سوم ذهن با به کار بردن تصاویر و تصورات ذهنی  حاصل شده است.

ابن سينا نخستين کسی ست که بين ذات* و موجوديت، فرق قائل شده است. از نظر او، موجوديت همان حادث شده از ذات است. به عبارت ديگر، موجوديت همان چيزی ست که به ذات می رسد وقتی که وجود می يابد.

ابن سينا مفهوم لازم را در نظر می گيره. از نظر او، لازم تاييدی بر موجوديت است. ارسطو نيز لزوم را در متافيزيک خود به عنوان مفهومی اساسی مطرح کرده بود. ابن سينا لزوم خدا را به عنوان دليلی بر موجوديت خدا به کار می بره.

يکی ديگر از مشخصه های متافيزيک ابن سينا، تفاوتی ست که بين لازم و ممکن مطرح کرده  از نظر او، لازم به علت احتياجی ندارد در حالی که ممکن به علت محتاج است. توجه به تفاوت بين ذات و موجوديت در اينجا ضروری ست: هستی لازم، اصل موجوديتش را در خود دارد اما هستی ممکن این طور نيست و اصل موجوديتش را در خود ندارد. برای هستی ممکن، موجوديت يک حادثه است که به ذات اضافه می شود. هستی ممکن به چيزی احتیاج دارد تا واقع شود که همان هستی لازم است. به عبارت ديگر، هستی لازم همان علت هستی ممکن است که موجوديت آن را سبب شده است. اين هستی لازم به نوبه خود، يا لازم است يا ممکن و اگر ممکن باشد برای موجوديت يافتنش به علت لازم ديگری احتياج دارد. بنابراين هستی لازم به طور الزامی بايد وجود داشته باشد تا همه چيز هستی خود را از آن بگيرد. ابن سينا تاييد کرده است که در هستی لازم، هستی و ذات يکی هستند.

طبق استدلال ابن سينا، وجود ابديت هستی الزامی ست. چرا که در يک تداوم زمانی، هر چيز توسط علتی به وجود آمده که خودش علتی ممکن است. بنابراين هميشه می توان به يک علت درونی و سيس يه علت آن علت رسيد و تا بی نهايت ادامه داد. طبق نظر ابن سينا، اگر بخواهيم برای چيزی علتی در نظر بگيريم، بايد آن علت به طور هم زمان با آن چه سبب شده وجود داشته باشه بنابراين علت لازم آن خواهد بود. خلقت از نظر ابن سينا، به اين معنی نيست که موجوديت از يک “تصميم” درونی در زمان مشتق می شود  بلکه به اين معنی ست که يک شيء، موجوديتش را از يک علت لازم گرفته است. بنابراين خلقت يک وابستگی در هستی ست نه تداوم زمانی.

الزام ابديت هستی در ديدگاه ابن سينا يعنی اثبات ابديت هستی توسط ابن سينا.یعنی  اثبات ابديت هستی يعنی اثبات وجودی ابديت هستی. يس احتمال و امکان در آن راه نداره. ابن سينا هستی را ابدی می دونه.

ابن سينا دو دليل برای نادرست بودن نظريه تدوام درونی-زمانی اصل اوليه نسبت به موجوديت جهان ارائه داده :

۱. اگر در نظر بگيريم که خدا قدرت خلق کردن را قبل از خلقت داشته، اين اشکال وجود خواهد داشت که زمانی معين قبل از خلقت جهان وجود داشته که شامل خدا هم شده است و اين غير ممکن است،

۲. اگر در نظر بگيريم که خدا خلقت را در زمانی غير از زمانی که جهان را خلق کرده است می توانست آغاز کرده باشد،‌ اين اشکال وجود دارد که خالق در زمان معنی از ناتوانی به توانايی رسيده و اين لزوم خلقت بوده که به او چنين امکانی داده است و اين مورد، اشکال دوم اين نظريه است.

ابن سينا در کتابش نتيجه گرفته که تداوم درونی-زمانی برای خلقت غير ممکن است و خلقت را بايد به صورت يک اشتقاق موجودات از فکر خدا در نظر گرفت چراکه خدا فکری خالص است که به فکر می آيد و فکرش به صورت کار است که همان ذات همه موجودات است.

ابن سينا با اين نظريه، چندگانگی را از اصل اوليه رد کرده است: “او همه چيز را در آن واحد به تفکر در می آورد که به چندگانگی در ماده شکل می گيرد يا در حقيقت ذاتش به فرمهايشان درمی آورد اما اين فرمها از فکر او مشتق می شود.” ذات اجسام به دليل آن که فکر شده اند، وجود دارد. جهان از اين فکر که همان اصل اوليه لازم است يديد آمده است.

براي اين که اين اصل دارای يگانگی باشد، ابن سينا  در کتابش نوشته است که اشتقاق اول از واحد است که فکر ديگر را مشتق می کند و اين اشتقاق ادامه می يابد و تحت هر فکر، يک کره آسمانی وجود دارد (ابن سينا در مجموع ۱۰ فکر مجزا در نظر گرفته است). طبق اين نظريه نئو افلوتينی، جهان از يک اشتقاق اوليه از فکر الوهی سرچشمه گرفته است.

پس میشه نتیجه گرفت که نظريه متافيزيک ابن سينا چند مشخصه مهم داره:

۱. ابن سينا يايداری موضوع متافيزيک يعنی هستی همان طور که هست را مطرح کرده .

۲. هستی، نخستين موضوعی ست که به فکر ما می رسه.

۳. ابن سينا ذات و موجوديت (يا هستی) را از هم متفاوت در نظر گرفته . اين مورد در متافيزيک يونانی بررسی نشده بود.

۴. خدا هستی لازم است که هستی و ذاتش لزوما در او مرتبط هستن.

۵. جهان (ذات ها) از خدا مشتق شده که خودش فکر میشه

* اگر کلمه ذات یا essence را درباه خدا به کار بریم، ذات همان جوهر یا substance  است. ارسطو نیز برای جوهر یا substance چهار معنا در نظر گرفته بود: ١. ذات یا ti esti ٢. فراگیر یا universal ٣. گونه ٤. سوبسترا.

منابع:

۱. برهان  شفا-شیخ الرئیس بوعلی سینا-ترجمه مهدی قوام صفری- انتشارات کتابخانه مرکزی-تهران

۲. فن سماع طبیعی از کتاب شفا- شیخ الرئیس بوعلی سینا- محمد علی فروغی- انتشارات کتابخانه مرکزی-تهران

۳. Avicenne, La Metaphysique Du Shifa,trad. M. Achena et H. Masse, Les Belles Lettres, 1995

۴. Le Statut De La Metaphysique, Alain De Libera, La Philosophie Medievale, PUF, 1993

ملاصدرا : …

•February 17, 2010 • Leave a Comment

خداوند بینهایت است و لامکان و بی زمان
اما به قدر فهم تو کوچک میشود
و به قدر نیاز تو فرود میآید،
و به قدر آرزوی تو گسترده میشود،
و به قدر ایمان تو کارگشا میشود،
و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک میشود،
و به قدر دل امیدواران گرم میشود
امید میشود ناامیدان را.
راه میشود گمگشتگان را. نور میشود در تاریکی ماندگان را.
شمشیر میشود رزمندگان را.
عصا میشود پیران را.
عشق میشود محتاجانِ به عشق را…

خداوند همه چیز میشود همه کس را

به شرط اعتقاد؛ به شرط پاکی دل؛ به شرط طهارت روح؛
به شرط پرهیز از معامله با ابلیس.
بشویید قلبهایتان را از هر احساس ناروا!
و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف،
و زبانهایتان را از هر گفتار ِناپاک،
و دستهایتان را از هر آلودگی در بازار…

و بپرهیزید از ناجوانمردیها، ناراستیها، نامردمیها!
چنین کنید تا ببینید که خداوند، چگونه بر سفرهی شما، با کاسهیی خوراک و تکهای نان مینشیند
و بر بند تاب، با کودکانتان تاب میخورد، و در دکان شما کفههای ترازویتان را میزان میکند
و “در کوچههای خلوت شب با شما آواز میخواند

….

ادامه داره …

تست شخصیت

•February 17, 2010 • Leave a Comment

الف: صبح
ب: عصر و غروب

ج : شب 1)چه موقع از روز بهترین و آرام ترین احساس را دارید؟

الف: نسبتاً سریع، با قدم هاى بلند
ب: نسبتاً سریع، با قدمهاى كوتاه ولى تند و پشت سر هم
ج: آهسته تر، با سرى صاف روبرو
د : آهسته و سربه زیر
ه : خیلى آهسته ۲) معمولاً چگونه راه مى روید؟

۳) وقتى با دیگران صحبت مى كنید؛

الف: مى ایستید و دست به سینه حرف مى زنید
ب: دستها را در هم قلاب مى كنید
ج : یك یا هر دو دست را در پهلو مى گذارید
د : دست به شخصى كه با او صحبت مى كنید، مى زنید
ه: با گوش خود بازى مى كنید، به چانه تان دست مى زنید یا موهایتان را صاف مىكنید

الف: زانوها خم و پاها تقریباً كنار هم
ب: چهارزانو
ج: پاى صاف و دراز به بیرون
د: یك پا زیر دیگرى خم ۴) وقتى آرام هستید، چگونه مى نشینید؟

۵) وقتى چیزى واقعاً براى شما جالب است، چگونه واكنش نشان مى دهید؟

الف: خنده اى بلند كه نشان دهد چقدر موضوع جالب بوده
ب: خنده، اما نه بلند
ج: با پوزخند كوچك
د: لبخند بزرگ
ه: لبخند كوچك

۶) وقتى وارد یك میهمانى یا جمع مى شوید؛
الف: با صداى بلند سلام و حركتى كه همه متوجه شما شوند، وارد مى شوید
ب: با صداى آرامتر سلام مى كنید و سریع به دنبال شخصى كه مى شناسید، مى گردید
ج: در حد امكان آرام وارد مى شوید، سعى مى كنید به نظر سایرین نیایید

۷) سخت مشغول كارى هستید، بر آن تمركز دارید، اما ناگهان دلیلى یا شخصى آن را قطع مى كند؛

الف: از وقفه ایجاد شده راضى هستید و از آن استقبال مى كنید
ب: به سختى ناراحت مى شوید
ج: حالتى بینابین این ۲ حالت ایجاد مى شود

۸) كدامیك از مجموعه رنگ هاى زیر را بیشتر دوست دارید؟

الف: قرمز یا نارنجى
ب: سیاه
ج: زرد یا آبى كمرنگ
د: سبز
ه: آبى تیره یا ارغوانى
و: سفید
ز: قهوه اى، خاكسترى، بنفش

۹) وقتى در رختخواب هستید (در شب) در آخرین لحظات پیش از خواب، در چه حالتى دراز مى كشید؟

الف: به پشت
ب: روى شكم (دمر)
ج: به پهلو و كمى خم و دایره اى
د: سر بر روى یك دست
ه: سر زیر پتو یا ملافه

الف: از جایى مى افتید.
ب: مشغول جنگ و دعوا هستید.
ج: به دنبال كسى یا چیزى هستید.
د: پرواز مى كنید یا در آب غوطه ورید.
ه: اصلاً خواب نمى بینید.
و: معمولاً خواب هاى خوش مى بینید ۱۰) آیا شما غالباً خواب مى بینید كه:
امتیازات

سؤال اول: الف(۲ امتیاز)، ب (۴ امتیاز)، ج (۶ امتیاز)

سؤال دوم: الف (۶امتیاز)، ب (۴ امتیاز)، ج (۷ امتیاز)، د (۲ امتیاز)، ه (۱ امتیاز)

سؤال سوم: الف (۴ امتیاز)، ب (۲ امتیاز)، ج (۵ امتیاز)، د (۷ امتیاز)، ه (۶ امتیاز)

سؤال چهارم: الف (۴ امتیاز)، ب (۶ امتیاز)، ج (۲ امتیاز)، د (۱ امتیاز)

سؤال پنجم: الف (۶ امتیاز)، ب (۴ امتیاز)، ج (۳ امتیاز)، د (۵ امتیاز)، ه (۲ ا متیاز)

سؤال ششم: الف (۶ امتیاز)، ب (۴ امتیاز)، ج (۲ امتیاز)

سؤال هفتم: الف (۶ امتیاز)، ب (۲ امتیاز)، ج (۴ امتیاز)

سؤال هشتم: الف (۶ امتیاز)، ب (۷ امتیاز)، ج (۵امتیاز)، د (۴ امتیاز)، ه (۳ امتیاز) و (۲ امتیاز)، ز (۱ امتیاز)

سؤال نهم: الف (۷ امتیاز)، ب (۶ امتیاز)، ج (۴ امتیاز)، د (۲ امتیاز)، ه (۱ امتیاز)

سؤال دهم: الف (۴ امتیاز)، ب (۲ امتیاز)، ج (۳ امتیاز)، د (۵ امتیاز)، ه (۶ امتیاز)، و (۱ امتیاز)

نتیجه گیرى

* اگر امتیاز شما بالاى ۶۰ است: دیگران در ارتباط و رفتار با شما شدیداً مراقب و هوشیار هستند آنها شما را مغرور، خودمحور و بى نهایت
سلطه جو مى دانند، گرچه شما را تحسین مى كنند و به ظاهر مى گویند«كاش من جاى تو بودم!!» اما معمولاً به شما اعتماد ندارند و
نسبت به ایجاد رابطه اى عمیق و دوستانه بى میل و فرارى هستند.

* اگر از ۵۱ تا ۶۰ امتیاز دارید: بدانید دوستان شما را تحریك پذیر مى دانند، بدون فكر عمل مى كنیدو سریع از موضوعات ناخوشایند برآشفته
مى شوید ، علاقه مند به رهبرى جمع و تصمیم گیریهاى سریع دارید (هرچند اغلب درست از كار درنمى آیند!) دیگران شما را جسور و اهل
مخاطره مى دانند. كسى كه همه چیز را تجربه و امتحان مى كند، از ماجراجویى لذت مى برد و در مجموع به دلیل ایجاد شرایط و بستر
هیجانات توسط شما، از همراهى تان لذت مى برند.

* اگر از ۴۱ تا ۵۰ امتیاز به دست آوردید : به خود امیدوار باشید ، دیگران شما را بانشاط، سرزنده، سرگرم كننده و جالب و جذاب مى بینند.
شما دائماً مركز توجه جمع هستید و از تعادل رفتارى خوبى بهره مند هستید. فردى مهربان، ملاحظه كار و فهمیده به نظر مى رسید. قادر
هستید به موقع باعث شادى و خوشى دوستانتان شوید و اسباب هلهله و خنده آنها را فراهم كنید و در همان شرایط و در صورت لزوم
بهترین كمك بر اعضاى گروه هستید.

* اگر ۳۱ تا ۴۰ امتیاز نصیب شما شد : بدانید در نظر سایرین معقول، هوشیار، دقیق ، ملاحظه كار و اهل عمل هستید. همه مى دانند شما
باهوش و با استعداد هستید اما مهمتر از همه فروتن و متواضع هستید. به سرعت و سادگى با دیگران باب دوستى را باز نمى كنید. اما اگر
با كسى دوست شوید صادق، باوفا و وظیفه شناس هستید. اما انتظار بازگشت این صداقت و صمیمیت از طرف دوستانتان را دارید گرچه
سخت دوست مى شوید اما سخت تر دوستى ها را رها مى كنید.

* از ۲۱ تا ۳۰ امتیاز : در نظر سایرین فردى زحمت كش هستید اما متأسفانه گاهى اوقات ایرادگیر هستید. شما بسیار بسیار محتاط و بى
نهایت ملاحظه كار به نظر مى رسید. زحمتكشى كه در كمال آرامش و با صرف زمان زیاد در جمع بار دیگران را بردوش مى كشد و بدون فكر و
براساس تحریك لحظه اى و آنى هرگز نظر نمى دهد. دیگران مى دانند شما همیشه تمام جوانب كارها را مى سنجید و سپس تصمیم مى
گیرید.

* و اگر كمتر از ۲۱ امتیاز داشتید: دیگران شما را خجالتى، عصبى و آدمى شكاك و دودل مى دانند شخصى كه همیشه سایرین به عوض او
فكر مى كنند، برایش تصمیم مى گیرند و از او مراقبت مى كنند. كسى كه اصلاً تمایل به درگیرشدن در كارهاى گروهى و ارتباط با افراد دیگر را ندارد

تست خود شناسی …

•February 17, 2010 • Leave a Comment

تست خود شناسی  …

این تست جدیدترین تست روان شناسی دركشورآمریكا است.

1- فرض كنید شما مشخصه صورت كسی هستید,كدام قسمت ازصورت او هستید؟

الف : چین وچروك
ب : لكه
ج : خال زیبایی
د : كك ومك
ت :لبخند

2- دوست دارید چه نوع پرنده ای باشید؟

الف : شباهنگ
ب : جغد
ج : عقاب
د : فلامینگو
ت : پنگوئن

3- كدام یك ازآلات موسیقی را دوست دارید؟

الف: پیانو
ب : ویلون
ج : سازدهنی
د : گیتار
ت : دف

4- كدام یك ازبرنامه های تلویزیونی برای شما جالب تراست؟

الف : اخباروبرنامه های مستند
ب : فیلم های درام وزندگی نامه
ج : هیجانی وپلیسی
د : عشقی وماجرایی
ت : كمدی وكارتون

5- كدام یك ازبازی های شهربازی را بیشتردوست دارید؟

الف : هیچ كدام , من ازشهربازی متنفرم
ب : قطاریا قایق
ج : نمایش واجرای كمدی
د : چرخ وفلك ووسایلی كه سریع می چرخند
ت :ترن های هوایی سریع السیر

6- آیا شما به اشتباهات خوتان می خندید؟

الف : هرگز
ب : به ندرت
ج : برخی مواقع
د: معمولا
ت: همیشه

7- اگردوست شما سربه سرتان گذاشت چه عكس العملی نشان می دهید؟

الف : عصبانی می شوید
ب: ناراحت می شوید
ج : برایتان جالب است
د: تلافی می كنید
ت :چندین برابرتلافی می كنید

8- اولین چیزی كه صبح موقع بیدارشدن به فكرتان خطورمی كند چیست؟

الف : كارویا تحصیل
ب: مشكلات زندگی
ج : صبحانه
د : روزی كه درپیش دارید
ت : كاری كه تا شب انجام خواهید داد

9- درزندگیتان چه شعاری دارید؟

الف :وقت طلاست
ب: سحرخیزباش تا كامروا باشی
ج : آنچه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند
د : زندگی كن وبه دیگران هم اجازه زندگی كردن بده
ت : بی خیال باش , هرچه بادا باد

10- آیا به همه حیوانات علاقه مندید؟

الف : اصلا
ب: تعداد كمی ازحیوانات
ج : برخی ازحیوانات
د: بیشترحیوانات
ت : تمام حیوانات

11- شما لبخند می زنید؟

الف : هرگز
ب: به ندرت
ج : گاهی اوقات
د :اغلب
ت : آنقدرزیاد كه برخی فكرمی كنند دیوانه هستم

12- نظردیگران راجع به شما اغلب كدام مورد است؟

الف : بی رحم
ب : سرد وبی احساس
ج :زیبا
د : دوست داشتنی
ت : خوشگذران

13- شما احساس عشق وقدردانی خود را نشان می دهید؟

الف : هرگز
ب : به ندرت
ج : گاهی
د :اغلب
ت : حداكثرتا جایی كه امكان دارد

14- شما اعتقاد دارید كه برای شاداب بودن باید ساعاتی ازروز را منحصرا صرف خودتان كنید؟

الف :اصلا
ب: احتمالا نه
ج : گاهی
د : بله
ت : البته ,تا جایی كه امكان دارد به خودتان می رسید

15- آیا زندگی شما بابرنامه ریزی پیش می رود؟

الف : من حتی درتعطیلات هم برنامه ریزی می كنم
ب : همیشه برنامه ریزی می كنم
ج : بستگی به روزهفته دارد
د :درصورت امكان اجازه می دهم كه خودش پیش آید
ت:همیشه بدون برنامه ریزی روزها را طی می كنم

حال امتیازات كنارگزینه هایی را كه انتخاب كرده اید جمع كنید.
گزینه الف1 امتیار, گزینه ب 2امتیاز , گزینه ج 3 امتیاز, گزینه د 4 امتیاز, گزینه ت 5 امتیازدارد سپس امتیازات خودتان ازپانزده سوال تست را مطابق با متن های زیرمقایسه كنید.

اگرامتیازشما بین 1تا 20باشد :
بدین معنی است كه شما سوسن سفید هستید ..مردم شما را به خاطرپشتكارتان ,ازجان ودل مایه گذاشتنتان وموفقیت هایتان تقدیرمی كنند.اهداف مشخصی دارید وفكرتان بركارتان متمركزاست .احتمالا فرزند اول خانواده هستید .احساستان را به سختی ابرازمی كنید .یكی ازمهمترین نگرانی های شما این است كه چگونه دربرابرافراد مختلف ظاهرشوید.اندیشه هایتان كمی متمایل به بدبینی است .اعتماد به نفس دارید ولی درباطن گاهی به خود اعتماد ندارید.قادرهستید كه هدفی تعیین كنید وبه آن برسید.بعضی مواقع دنیا را با دیدی باریك بین می نگرید .احساس می كنید كه وقت كمی برای رسیدن به آرزوهایتان دارید.
مواظب باشید جدی بودنتان شما را ازدنیای اطراف دورنكند .خونسرد باشید واززندگیتان لذت ببرید .كارهایی انجام دهید كه ازآنها لذت می برید .با انجام این دستورات قوه خلاقیت تان شكوفا می شود .سعی كنید كه بیشتربخندید وبا دیگران درتماس باشید.

اگرامتیازشما بین 21تا 54 باشد :
بدین معنی است شما یك گل رزهستید .كمی تیغ دارید ولی زیبایی های بسیاری دارید .حس شوخ طبعی دارید ولی ازشنیدن جوك لذت می برید.احتمالا فرزند وسط خانواده هستید مردم دوست دارند دوروبرشما باشند .خونگرم هستید .دوستان صمیمی بسیاری دارید.زندگی را بادید واقع بینانه می نگرید .آگاهید كه زندگی ازخوبی ها وبدی ها تشكیل شده است .قادرید شانس خودتان را با توجه به سرمایه های كه دارید امتحان كنید .سخت كوش هستید وبه اهدافتان پایبندید .دوست دارید خودتان باشید واین مساله به شما اعتماد به نفس می دهد مشكلترین مساله درزندگیتان یكنواخت بودن مسایل است .یكنواختی درهرمساله ای شما را آزارمی دهد وباعث كسل شدن روحیه شما می شود .
به شما پیشنهاد می گردد كه افق دیدتان را وسیع تركنید .مسایل جدیدی را تجربه وكشف كنید .آنگاه متعجب خواهید شد كه چه نتایج زیبایی به دست آورده اید ومهمترازهمه اینكه فراموش نكنید كه درهمه چیزدنبال زیبایی بگردید مخصوصا درخودتان .

اگرامتیازشما بین 55 تا 75 باشد :
بدین معنی است كه شما یك گل آفتابگردان هستید دربستری ازگلهای رز.یك ویژگی بارزدرشما وجود دارد كه باعث گرمادهی به دیگران وجلوه گری شما می شود .ممكن است شما كوچكترین فرزند خانواده ویا تنها فرزند باشید ..دروقت لازم جدی هستید ولی دوستانتان شما را به عنوان یك شخص شوج طبع می شناسند .ازگفتن جوك لذت می برید .گاهی شیطنت می كنید .مایلید كه با افراد جدید وجالبی درزندگیتان آشنا شوید .با افرادی كه هیچ وقت نمی خندند راحت نیستید ..دید مثبتی به زندگی دارید ..درهمه چیزبه دنبال خوبیها هستید .بیدی نیستید كه با هربادی بلرزید .گرم ,دوست داشتنی ,با وفا واجتماعی هستید وهركدام ازاین صفات می تواند دلیلی برای خوب بودن شما باشد .انرژی نامحدودی دارید ولی انگیزه تان كم است .برای شما مشكل است كه فقط برروی یك كارمتمركز شوید به شما پیشنهاد می گردد كه اجازه دهید مردم روی جدی شما راهم ببینند همان طوركه چهره شاد شما را می بینند .دراین صورت می خواهند كه همیشه با شما باشند .به احساسات دیگران احترام بگذارید ازاین شاخه به آن شاخه نپرید وكاری راكه دوست دارید انتخاب كنید وتا پایان آن را انجام دهید .

گاندی می گوید ….

•February 17, 2010 • Leave a Comment

من میتوانم خوب، بد، خائن، وفادار، فرشتهخو یا

شیطانصفت باشم ،

من می توانم تو را دوست داشته یا ازتو متنفر باشم،


من میتوانم سکوت کنم، نادان و یا دانا باشم،


چرا که من یک انسانم، و اینها صفات انسانى است.


و تو هم به یاد داشته باش:

خو…دم ساختهام،

تو را دیگرى باید برایت بسازد و


تو هم به یاد داشته باش


منى که من از خود ساختهام، آمال من است،


تویى که تو از من می سازى آرزوهایت و یا کمبودهایت

هستند


لیاقت انسانها کیفیت زندگى را تعیین میکند نه

آرزوهایشان


و من متعهد نیستم که چیزى باشم که تو میخواهى


و تو هم میتوانى انتخاب کنى که من را میخواهى یا نه


ولى نمیتوانى انتخاب کنى که از من چه میخواهى.


میتوانى دوستم داشته باشى همین گونه که هستم، و من

هم.


میتوانى از من متنفر باشى بىهیچ دلیلى و من هم ،

چرا که ما هر دو انسانیم.


این جهان مملو از انسانهاست ،


پس این جهان میتواند هر لحظه مالک احساسى جدید

باشد.


تو نمیتوانى برایم به قضاوت بنشینى و حکمی صادر کنی

و من هم،


قضاوت و صدور حکم بر عهده نیروى ماورایى

خداوندگار است.

یادت باشد که آنهایى که هر روز میبینى و مراوده میکنى


همه انسان هستند و داراى خصوصیات یک انسان، با

نقابى متفاوت،


اما همگى جایزالخطا.


نامت را انسانى باهوش بگذار اگر انسانها را از پشت

نقابهاى متفاوتشان شناختى،


و یادت باشد که کارى نه چندان راحت است

حلاج

•February 15, 2010 • Leave a Comment

آن قتیل الله فی سبیل الله، آن شیر بیشه ی تحقیق، آن غرقه ی دریای مواج، حسین بن منصور حلاج، کار او کاری عجب بود،… که هم در غایت سوز و اشتیاق بود و هم در شدت لهب فراق، مست و بی قرار و شوریده روزگار بود و عاشق صادق و پاکباز… و عالی همت و عظیم قدر بود و او را تصانیف بسیار است … و صحبتی و فصاحتی و بلاغتی داشت که کس نداشت و نظری و فراستی داشت که کس را نبود … بعضی او را به سحر نسبت کردند و بعضی اصحاب ظاهر او را به کفر منسوب کردند و … مرا عجب آید از کسی که روا دارد که از درختی آواز انالله بر آید، چرا روا نبود که از حسین اناالحق برآید؟

ابوالمغیث عبدالله بن احمد بن ابی طاهر مشهور به حسین بن منصور حلاج (زادهٔ ۲۴۴ هجری)‌ از عارفان ایران در سدهٔ سوم و دهه اول قرن چهارم هجری‌است

ر سال 922 میلادی حسین ابن منصور حلاج عارف و شاعر مشهور ایرانی در 64 سالگی به دار آویخته شد. حسین بن منصور بیضاوی مشهور به حلاج از بزرگان عرفا و صوفیه به دستور حامدبن عباس وزیر مقتدر عباسی کشته شد. وی در بیضا در فارس فعلی به دنیا آمد و مدتی تحت تعلمیات عارفانه سهل بن عبدالله تستری قرار گرفت. او بعدها با جمعی از صوفیه عصر خود محشور شد که از میان آنها می توان به جنید بغدادی اشاره کرد. حلاج همچنین سالهای چندی از عمر خود را در زندان سپری کرد. گفته اند خلیفه عباسی به دلیل برخی مخالفت های سیاسی و همچنین مخالفت برخی علمای دینی
با اندیشه های وی، پس از زدن هزار تازیانه بر وی، دستان و پاهای او را برید و جسدش را سوزاند و خاکسترش را در دجله ریخت.” التوحید”، “الجواهر الکبیر”، “الوجود الاول” و” الوجود الثانی” از جمله مهمترین آثار اویند.گویند زمانی که او را دار زدند مردم بر جنازه او سنگ بسیار میزدند. شبلی نیز به خاطر دور نماندن از قافله مردم تکه گلی کوچک به منصور زد. از جنازه منصور آهی برخاست بلند. گفتند: این چه سر است؟ از این همه سنگ هیچ نگفتی. از گلی اندک آه کردنت چیست؟ گفت: آنها که نمی دانند معذورند. از شبلی عجبم آمد که میداند من کیستم. نمی باید می انداخت و انداخت. رابعه از آنجا عبور میکرد چون یار دیرین خود بر سر دار دید سخت گریست و گفت: محکمتر زنید این حلاج رعنا را که دیگر اسرار عرش ما فاش نکند و آخرین سخن حسین بن منصور این بود: آنانکه از مؤمنان بودند و بر گفتار من ایمان آوردند رستگار میشوند. پس به خاطر این سخن زبان او ببریدند و هنگام نماز شام سر از تن او جدا کردند در هنگام سر بریدن تبسمی کرد و جان بداد. مردمان خروش و شیون کردند. آن هنگام از یک یک اندام منصور آواز می آمد “انا الحق ” و در وقت سر بریدنش هر قطره خونی که بر زمین میافتاد نقش الله ظاهر می گشت. بایزید گفت: چون او را دار زدند. دنیا بر من تنگ آمد. برای دلداری خویش شب تا سحر زیر جنازه بر دار آویخته اش نماز کردم. چون سحر شد و هنگام نماز صبح، هاتفی از آسمان ندا داد که ای بایزید از خود چه میپرسی؟ پاسخ دادم: چرا با او چنین کردی؟ باز ندا آمد: او را سری از اسرار خود بازگو کردیم تاب نیاورد و فاش ساخت. پس سزای کسی که اسرار ما فاش سازد چنین باشد Continue reading ‘حلاج’

چند گفتار از عین القضات

•February 15, 2010 • Leave a Comment

نوشته های عین القضات:
« رساله ی لوایح»، «یزدان شناخت»، «رساله ی جمالی»، «تمهیدات” یا «زبدة الحقایق» و نامه های بسیاردراین شمارند و بی شک نوشته *ها و یادداشتهایی بسیار نیز برای همیشه از میان رفته اند. عین القضات در یکی از نوشته های خویش، «در بیان حقیقت و حالات عشق» می نویسد:
“ای عزیز… اندر این تمهید، عالم عشق را خواهیم گسترانید. هرچند که می کوشم که از عشق درگذرم، عشق مرا شیفته و سرگردان می دارد، و با این همه، او غالب می*شود و من مغلوب. با عشق کی توانم کوشید؟!»

کارم اندرعشق مشکل میشـــودخان و مانم در سر دل میشــــود
هرزمان گویم که بگریزم زعشق عشق پیش از من به منزل می*شود

… در عشق قدم نهادن،* کسی را مسلم شود که با خود نباشد، و ترک خود بکند و خود را ایثار عشق کند. عشق آتش است، هرجا که باشد جزاو رخت دیگری ننهند. هرجا که رسد سوزد و به رنگ خود گرداند… کار طالب آن*ست که در خود،* جز عشق نطلبد. وجود عاشق از عشق است، بی* عشق چگونه زندگانی؟ »

بر خاست خروش عاشقان از چپ و راست
در بتکده امروز ندانم که چه خاست
در بتکده گر نشان معشوقه ی ماست
از کعبه به بتخانه شدن نیز رواست
***
آرند یکی و دیگری بربایند
با هیچ کس این راز همی نگشایند
ما را ز قضا جز این قدر ننمایند
پیمانه تویی، با ده به تو پیمایند
***
دوش ان بت مست دست در اغوشم کرد
بگرفت مرا و حلقه در گوشم کرد
گفتم صنما ز عشق تو بخروشم
لب بر لب من نهاد و خاموشم کرد
****
صیاد همو، دانه همو، صید همو
ساقی و می و حریف و پیمانه همو
گفنم که ز عشق او به میخانه شوم
دیدم که بت و حاکم بتخانه همو
***
در عشق، ملامتی و رسوایی به
کافر شدن و گبری و ترسایی به
پیش همه کس، عاقل و رعنایی به
وندر ره ما،رندی و رسوایی به

از رساله ی لوایح: عین القضات همدانی

آن چه گفته اند کهعاشق در مقام فراق خوشتر از آن که در مقام وصال راستست. زیرا که در فراق امید وصالستو در وصال بیم هجر، اما با درد فراق ساختن و خود را به خود برانداختن از دید امتناعوصول بود و این از تفرقه خالی نیست. زیرا که در درد انیّت این باقی بود و در وصولبهوّیت او در باقی بود:
او را که بقای اوبه باقی باشد
بر گوی ز بندگی چه باقی باشد
هشیار چگونه گردد ازمستی عشق
چون پادشهش به ذات ساقی باشد